سنہ ۱۲۹۹ء وچ سلطنت دہلی دے فرماں روا علاء الدین خلجی نے ہندوستان دے خطہ گجرات اُتے تسلط حاصل کرنے دے لئی اپنا لشکر روانہ کیتا۔ اس وقت شاہ واگھیلا کرن گجرات دے حاکم سن۔ سلطانی افواج نے اس مہم دے دوران وچ گجرات دے بوہت سارے وڈے شہراں اُتے حملے کیتے جن وچ انہلواڑ (پٹن)، کھمبات، سورت تے سومناتھ دے حملے مشہور نیں۔ اوداں انہاں حملیاں دے کچھ عرصے بعد بادشاہ کرن نے متعدد شہراں تے علاقیاں اُتے فیر توں تسلط حاصل کر لیا سی لیکن سنہ ۱۳۰۴ء وچ علاء الدین دی افواج نے دوبارہ گجرات اُتے چڑھائی کیتی تے اس حملہ وچ واگھیلا شاہی سلسلہ نوں نابود کر دتا۔ اس دوسرے حملے دے نتیجے وچ گجرات سلطنت دہلی وچ ضم ہو گیا۔
سنہ ۱۲۹۶ء وچ علاء الدین خلجیسلطنت دہلی دے تخت اُتے متمکن ہوئے تے اس دے بعد کچھ سال اپنے اقتدار نوں مستحکم کرنے وچ صرف کیتا۔ ہند گنگا سطح مرتفع اُتے جدوں انہاں دی سلطنت خاصی مستحکم ہو گئی تے انہاں نے خطہ گجرات اُتے لشکر کشی دا ارادہ کیتا۔ ایرانی مورخ وصاف شیرازی نے سلطان علاء الدین دے اس حملے دی وجہ تحریر کر دے ہوئے لکھیا اے کہ "کفار نوں محکوم بنانے تے بتاں نوں مسمار کرنے دے لئی انہاں دی مذہبی رگ پھڑک اٹھی سی"۔[۱] زرخیز زمین تے سمندری تجارت دی بنا اُتے اس وقت خطہ گجرات دا شمار ہندوستان دے آسودہ تے متمول ترین خطےآں وچ ہُندا سی۔[۲] ہور گجرات دے ساحلی شہراں وچ مسلمان تاجراں دی وڈی تعداد آباد سی۔ چنانچہ علاء الدین دی فتح گجرات دی مہم توں اس بات دا قوی امکان سی کہ شمالی ہندوستان دے مسلمان تاجر وی سمندری راستے توں ہونے والی اس بین الاقوامی تجارت وچ بآسانی حصہ لے سکے گا۔[۳]
اس وقت گجرات اُتے واگھیلا خاندان دے بادشاہ کرن دیو دی حکمرانی سی (جنہاں مسلمان وقائع نویساں نے رائے کرن لکھیا اے)۔ چودھویں صدی عیسوی دے جین وقائع نگار میروتنگ نے اپنی کتاب "وچار شرینی" وچ لکھیا اے کہ کرن دے ناگر وزیر مادھو نے علاء الدین نوں گجرات حملہ کرنے دی دعوت دتی سی۔[۴] پندرہویں صدی عیسوی دی اک کتاب کانہڑدیو پربھند وچ درج اے کہ شاہ واگھیلا نے مادھو دے بھائی نوں قتل کرکے اس دی بیوی نوں اغوا کر لیا سی۔ چنانچہ مادھو نے بادشاہ توں انتقام لینے دی نیت توں دلی دا سفر کیتا تے علاء الدین نوں یقین دلایا کہ اوہ بادشاہ دے خلاف لشکر کشی وچ سلطانی افواج دی حتی المقدور مدد کرے گا۔[۵] اس واقعہ دی تائید ستارویں صدی عیسوی دے مورخ موہتا نینسی دے بیان توں وی ہُندی اے۔ چنانچہ ایسا معلوم ہُندا اے کہ ایہ واقعہ اک تاریخی حقیقت اے تے بغور دیکھنے اُتے اسی واقعے وچ اس سوال دا جواب وی مل جاندا اے کہ دلی توں گجرات دی راہ وچ پھیلی بے شمار سلطنتاں نوں زیر کیتے بغیر سلطان علاء الدین گجرات اُتے کیوں حملہ آور ہوئے سن۔[۶][۴]