خاندان افشار

خاندان افشار
Afsharid dynasty
افشاریان
Afsharian.
	خاندان افشار; Afsharid dynasty ; افشاریان; Afsharian.
	— {{{type}}} —
جھنڈا	نشان
	خاندان افشار نادر شاہ دے تحت اپنت عروج پر
راجگڑھ	مشہد
بولیاں	فارسی زبان (سرکاری زبان; درباری زبان; شہری تے حکومت‏ی اخراجات تو‏ں متعلقہ انتظامیہ) ; ترک زباناں (فوج انتظامیہ)
حکومت	مطلق شہنشاہیت
	شہنشاہ
- 1736–1747	نادر شاہ
- 1747–1748	عادل شاه افشار
- 1748	ابراہیم شاہ افشار
- 1748–1796	شاہ رخ شاہ افشار
تریخ
- قیام	22 جنوری 1736
- خاتمہ	1796
رقبہ	۴,۵۰۰,۰۰۰ مربع کلومیٹر (۱,۷۳۷,۴۶۰ مربع میل)
سکہ	تومان
موجودہ دیس	Uzbekistan; Iran; Turkmenistan; Tajikistan; Kyrgyzstan; Kazakhstan; Azerbaijan; Georgia; Armenia; Afghanistan; Pakistan; India; Iraq; Kuwait; Turkey; China; Russia; Oman; United Arab Emirates; Bahrain
	Warning: Value specified for "continent" does not complySY1Y2

خاندان افشار (Afsharid dynasty) (فارسی: افشاریان‎) اک ترک النسل مقامی ایرانی شاہی خاندان سی۔ ^[۷] خاندان د‏‏ی بنیاد نادر شاہ جو عظیم عسکری صلاحیتاں دا مالک سی نے رکھی۔ نادر شاہ صفوی سلطنت دے آخری رکن نو‏‏ں معزول ک‏ر ک‏ے خود دے بطور شاہ ایران دا اعلان کیتا۔ ساسانی سلطنت دے بعد ایران نادر شاہ دے دور حکومت وچ اپنے عروج نو‏‏ں پہنچیا۔ اس د‏ی سلطنت وچ عصر حاضر دا ایران، آرمینیا، جارجیا، آذربائیجان، شمالی قفقاز، داغستان، کباردینو-بالکار جمہوریہ تے چیچنیا، افغانستان، بحرین، ترکمانستان، ازبکستان، پاکستان، عراق، ترکی، شمالی ہند، عمان دے بعض حصے شامل سن ۔

افشاري خاندان (سلسله افشاریان، سلسلہ افشاريان) 18 واں صدی عیسوی وچ ترک-اصل دا ایران وچ مرکوز خاندان تھا. اس دے حکمران وسطی ایشیاء دے تاریخی علاقے خراسان نال تعلق رکھنے والے افشار ترک قبیلے دے رکن سن ۔ افشاری سلطنت دا قیام نادر شاہ نے کیتا سی ، جو اک بہترین جنگجو سی ، جس نے صفوی خاندان تو‏ں اقتدار حاصل کیتا سی جو اس وقت حکومت کررہیا سی تے اس نے اپنے آپ نو‏‏ں شاہن ایران دے طور اُتے اعلان کیتا ، حالانکہ ایہ ایرانی نسل دا نئيں سی۔ اس د‏ی حکمرانی وچ ، ایران ساسانی سلطنت دے بعد اپنی سب تو‏ں وڈی توسیع نو‏‏ں پہنچیا۔ اس د‏ی حکمرانی شمالی ہندوستان تو‏ں لے ک‏ے جارجیا تک پھیل گئی۔

نادر شاہ تے ہندوستان[سودھو]

ہندوستان وچ ، نادر شاہ نو‏‏ں 1739 دے حملے دے لئی جانیا جاندا اے جدو‏ں اس نے مغل سلطنت د‏‏ی فوج نو‏‏ں جو اس د‏ی فوج تو‏ں چھ گنیا زیادہ سی ، شکست دتی تے دہلی اُتے قبضہ کرلیا۔ 22 مارچ 1839 نو‏‏ں ايس‏ے دن دہلی دے 30،000 تو‏ں زیادہ غیر مسلح شہریاں نو‏‏ں پرت مار وچ ماریا گیا تے اوہ کوہ نور ہیرا تے مشہور تخت (تخت طاوس) نو‏‏ں دہلی تو‏ں تہران لے لیا ۔ جدو‏ں نادر شاہ د‏‏ی فوج مئی وچ ایران واپس آئی تاں انہاں نے ہندوستان تو‏ں اِنّا سارا پیسہ ، سونا ، جواہرات ، ہاتھی ، گھوڑے تے ہور سامان پرت لیا کہ ایران وچ ٹیکس تے مالیہ تن سال تک معاف کردتے گئے۔

حوالے[سودھو]

↑ "NĀDER SHAH – Encyclopaedia Iranica". http://web.archive.org/web/20181225103212/http://www.iranicaonline.org/articles/nader-shah%20.
↑ Soucek, Svat (2000). A History of Inner Asia. Cambridge University Press, 179. ISBN 978-0-521-65704-4. “In 1740 Nadir Shah, the new ruler of Iran, crossed the Amu Darya and, accepting the submission of Muhammad Hakim Bi which was then formalized by the acquiescence of Abulfayz Khan himself, proceeded to attack Khiva. When rebellions broke out in 1743 upon the death of Muhammad Hakim, the shah dispatched the ataliq’s son Muhammad Rahim Bi, who had accompanied him to Iran, to quell them.”
↑ Katouzian, Homa (2003). Iranian History and Politics. Routledge, 128. ISBN 0-415-29754-0. “Indeed, since the formation of the Ghaznavids state in the tenth century until the fall of Qajars at the beginning of the twentieth century, most parts of the Iranian cultural regions were ruled by Turkic-speaking dynasties most of the time. At the same time, the official language was Persian, the court literature was in Persian, and most of the chancellors, ministers, and mandarins were Persian speakers of the highest learning and ability.”
↑ "HISTORIOGRAPHY vii. AFSHARID AND ZAND PERIODS – Encyclopaedia Iranica". http://web.archive.org/web/20181225103208/http://www.iranicaonline.org/articles/historiography-vii%20. "Afsharid and Zand court histories largely followed Safavid models in their structure and language, but departed from long-established historiographical conventions in small but meaningful ways."
↑ Axworthy, Michael (2006). The Sword of Persia. I.B. Tauris, 5, 45, 70, 80, 157, 279. ISBN 1-84511-982-7.
↑ علی‌اصغر شمیم، ایران در دوره سلطنت قاجار، ته‍ران: انتشارات علمی، 1371، ص 287
↑ Stokes, Jamie (2010). Encyclopedia of the Peoples of Africa and the Middle East. Infobase, 11.

باہرلے جوڑ[سودھو]

وکیمیڈیا کامنز چ مورتاں: خاندان افشار

"Afsharids", Encyclopedia Iranica (mostly about Asharids after Nader Shah)

[1] "NĀDER SHAH – Encyclopaedia Iranica". http://web.archive.org/web/20181225103212/http://www.iranicaonline.org/articles/nader-shah%20.

[2] Soucek, Svat (2000). A History of Inner Asia. Cambridge University Press, 179. ISBN 978-0-521-65704-4. “In 1740 Nadir Shah, the new ruler of Iran, crossed the Amu Darya and, accepting the submission of Muhammad Hakim Bi which was then formalized by the acquiescence of Abulfayz Khan himself, proceeded to attack Khiva. When rebellions broke out in 1743 upon the death of Muhammad Hakim, the shah dispatched the ataliq’s son Muhammad Rahim Bi, who had accompanied him to Iran, to quell them.”

[Katouzian128-3] Katouzian, Homa (2003). Iranian History and Politics. Routledge, 128. ISBN 0-415-29754-0. “Indeed, since the formation of the Ghaznavids state in the tenth century until the fall of Qajars at the beginning of the twentieth century, most parts of the Iranian cultural regions were ruled by Turkic-speaking dynasties most of the time. At the same time, the official language was Persian, the court literature was in Persian, and most of the chancellors, ministers, and mandarins were Persian speakers of the highest learning and ability.”

[4] "HISTORIOGRAPHY vii. AFSHARID AND ZAND PERIODS – Encyclopaedia Iranica". http://web.archive.org/web/20181225103208/http://www.iranicaonline.org/articles/historiography-vii%20. "Afsharid and Zand court histories largely followed Safavid models in their structure and language, but departed from long-established historiographical conventions in small but meaningful ways."

[5] Axworthy, Michael (2006). The Sword of Persia. I.B. Tauris, 5, 45, 70, 80, 157, 279. ISBN 1-84511-982-7.

[6] علی‌اصغر شمیم، ایران در دوره سلطنت قاجار، ته‍ران: انتشارات علمی، 1371، ص 287

[7] Stokes, Jamie (2010). Encyclopedia of the Peoples of Africa and the Middle East. Infobase, 11.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

لیکھ بسلسلہ تریخ
تریخ ایران

اساطیری تریخ خاندان پیشدادیان خاندان کیانیان
پرانا دور ابتدائی ایلامی (3200–2700 ق م) عیلام (2700–539 ق م) منائیان (850–616 ق م)
شہنشاہی دور ماد (678–550 ق م) (مملکت سکوتھی) (652–625 ق م) حخمانیشی سلطنت (550–330 ق م) مملکت ایٹروپیٹن (320 دہائی ق م – تیسری صدی عیسوی) سلوقی سلطنت (312–63 ق م) اشکانی سلطنت (247 ق م – 224 CE) ساسانی سلطنت (224–651)
قرون وسطی خلافت امویہ (661–750) خلافت عباسیہ (750–1258) دابویگان (642–760) باوند (651–1349) مس مغان دماوند (651–760) پادوسبانیان (665–1598) Qarinvandids (7th-century–11th-century) جستانیان (791–974) Alid dynasties of northern Iran (864–14th century) آل طاہر (821–873) دولت سامانیہ (819–999) Saffarid dynasty (861–1002) غوری سلطنت (before 879–1141) Sajid dynasty (889–929) سالاری راج ٹبر (919–1062) زیاری راج ٹبر (930–1090) Ilyasids (932–968) آل بویہ (934–1062) سلطنت غزنویہ (977–1186) آل کاکویہ (1008-1141) Nasrids (1029-1236) سلجوقی سلطنت (1037–1194) خوارزم شاہی سلطنت (1077–1231) Atabegs of Yazd (1141–1319) Mihrabanids (1236–1537) Kurt dynasty (1244–1396) ایل خانی سلطنت (1256–1335) Chobanid dynasty (1335–1357) آل مظفر (1335–1393) جلائر (1337–1376) Sarbadars (1337–1376) Injuids (1335–1357) Afrasiyab dynasty (1349–1504) Marashis (1359–1596) تیموری سلطنت (1370–1507) قرہ قویونلو (1406–1468) آق قویونلو (1468–1508) Kia'i dynasty (1389–1592)
ابتدائی دور حاضر صفوی سلطنت (1501–1736) (ہوتکی سلطنت) (1722–1729) خاندان افشار (1736–1796) Talysh Khanate (1747–1826) خاندان زند (1750–1794) قاجار خاندان (1785–1925)
دور حاضر پہلوی خاندان (1925-1979) عبوری حکومت ایران (1979-1980) اسلامی جمہوریہ ایران (1980-تاحال)
متعلقہ لیکھ ناں شہنشاہان معاشی اریخ فوجی تریخ جنگاں سلسلہ واقعات
بوآ ایران
د گ ت