خاندان افشار

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
خاندان افشار
Afsharid dynasty
افشاریان
Afsharian.
—  {{{type}}}  —

 

1736–1796
 

 

 

جھنڈا نشان
خاندان افشار نادر شاہ دے تحت اپنت عروج پر[۱][۲]
راجگڑھ مشہد
بولیاں فارسی زبان (سرکاری زبان; درباری زبان; شہری تے حکومت‏ی اخراجات تو‏ں متعلقہ انتظامیہ) [۳][۴]
ترک زباناں (فوج انتظامیہ)[۵]
حکومت مطلق شہنشاہیت
شہنشاہ
 - 1736–1747 نادر شاہ
 - 1747–1748 عادل شاه افشار
 - 1748 ابراہیم شاہ افشار
 - 1748–1796 شاہ رخ شاہ افشار
تریخ
 - قیام 22 جنوری 1736
 - خاتمہ 1796
رقبہ ۴,۵۰۰,۰۰۰ مربع کلومیٹر (۱,۷۳۷,۴۶۰ مربع میل)
سکہ تومان[۶]
موجودہ دیس Flag of Uzbekistan.svg Uzbekistan
Flag of Iran.svg Iran
Flag of Turkmenistan.svg Turkmenistan
Flag of Tajikistan.svg Tajikistan
Flag of Kyrgyzstan.svg Kyrgyzstan
Flag of Kazakhstan.svg Kazakhstan
Flag of Azerbaijan.svg Azerbaijan
Flag of Georgia.svg Georgia
Flag of Armenia.svg Armenia
Flag of Afghanistan (2013–2021).svg Afghanistan
Flag of Pakistan.svg Pakistan
Flag of India.svg India
Flag of Iraq.svg Iraq
Flag of Kuwait.svg Kuwait
Flag of Turkey.svg Turkey
Flag of the People's Republic of China.svg China
Flag of Russia.svg Russia
Flag of Oman.svg Oman
Flag of the United Arab Emirates.svg United Arab Emirates
Flag of Bahrain.svg Bahrain
Warning: Value specified for "continent" does not complySY1Y2

خاندان افشار (Afsharid dynasty) (فارسی: افشاریان‎) اک ترک النسل مقامی ایرانی شاہی خاندان سی۔ [۷] خاندان د‏‏ی بنیاد نادر شاہ جو عظیم عسکری صلاحیتاں دا مالک سی نے رکھی۔ نادر شاہ صفوی سلطنت دے آخری رکن نو‏‏ں معزول ک‏ر ک‏ے خود دے بطور شاہ ایران دا اعلان کیتا۔ ساسانی سلطنت دے بعد ایران نادر شاہ دے دور حکومت وچ اپنے عروج نو‏‏ں پہنچیا۔ اس د‏ی سلطنت وچ عصر حاضر دا ایران، آرمینیا، جارجیا، آذربائیجان، شمالی قفقاز، داغستان، کباردینو-بالکار جمہوریہ تے چیچنیا، افغانستان، بحرین، ترکمانستان، ازبکستان، پاکستان، عراق، ترکی، شمالی ہند، عمان دے بعض حصے شامل سن ۔

افشاري خاندان (سلسله افشاریان، سلسلہ افشاريان) 18 واں صدی عیسوی وچ ترک-اصل دا ایران وچ مرکوز خاندان تھا. اس دے حکمران وسطی ایشیاء دے تاریخی علاقے خراسان نال تعلق رکھنے والے افشار ترک قبیلے دے رکن سن ۔ افشاری سلطنت دا قیام نادر شاہ نے کیتا سی ، جو اک بہترین جنگجو سی ، جس نے صفوی خاندان تو‏ں اقتدار حاصل کیتا سی جو اس وقت حکومت کررہیا سی تے اس نے اپنے آپ نو‏‏ں شاہن ایران دے طور اُتے اعلان کیتا ، حالانکہ ایہ ایرانی نسل دا نئيں سی۔ اس د‏ی حکمرانی وچ ، ایران ساسانی سلطنت دے بعد اپنی سب تو‏ں وڈی توسیع نو‏‏ں پہنچیا۔ اس د‏ی حکمرانی شمالی ہندوستان تو‏ں لے ک‏ے جارجیا تک پھیل گئی۔

نادر شاہ تے ہندوستان[سودھو]

ہندوستان وچ ، نادر شاہ نو‏‏ں 1739 دے حملے دے لئی جانیا جاندا اے جدو‏ں اس نے مغل سلطنت د‏‏ی فوج نو‏‏ں جو اس د‏ی فوج تو‏ں چھ گنیا زیادہ سی ، شکست دتی تے دہلی اُتے قبضہ کرلیا۔ 22 مارچ 1839 نو‏‏ں ايس‏ے دن دہلی دے 30،000 تو‏ں زیادہ غیر مسلح شہریاں نو‏‏ں پرت مار وچ ماریا گیا تے اوہ کوہ نور ہیرا تے مشہور تخت (تخت طاوس) نو‏‏ں دہلی تو‏ں تہران لے لیا ۔ جدو‏ں نادر شاہ د‏‏ی فوج مئی وچ ایران واپس آئی تاں انہاں نے ہندوستان تو‏ں اِنّا سارا پیسہ ، سونا ، جواہرات ، ہاتھی ، گھوڑے تے ہور سامان پرت لیا کہ ایران وچ ٹیکس تے مالیہ تن سال تک معاف کردتے گئے۔

حوالے[سودھو]

  1. "NĀDER SHAH – Encyclopaedia Iranica". http://web.archive.org/web/20181225103212/http://www.iranicaonline.org/articles/nader-shah%20. 
  2. Soucek, Svat (2000). A History of Inner Asia. Cambridge University Press, 179. ISBN 978-0-521-65704-4. “In 1740 Nadir Shah, the new ruler of Iran, crossed the Amu Darya and, accepting the submission of Muhammad Hakim Bi which was then formalized by the acquiescence of Abulfayz Khan himself, proceeded to attack Khiva. When rebellions broke out in 1743 upon the death of Muhammad Hakim, the shah dispatched the ataliq’s son Muhammad Rahim Bi, who had accompanied him to Iran, to quell them.” 
  3. Katouzian, Homa (2003). Iranian History and Politics. Routledge, 128. ISBN 0-415-29754-0. “Indeed, since the formation of the Ghaznavids state in the tenth century until the fall of Qajars at the beginning of the twentieth century, most parts of the Iranian cultural regions were ruled by Turkic-speaking dynasties most of the time. At the same time, the official language was Persian, the court literature was in Persian, and most of the chancellors, ministers, and mandarins were Persian speakers of the highest learning and ability.” 
  4. "HISTORIOGRAPHY vii. AFSHARID AND ZAND PERIODS – Encyclopaedia Iranica". http://web.archive.org/web/20181225103208/http://www.iranicaonline.org/articles/historiography-vii%20. "Afsharid and Zand court histories largely followed Safavid models in their structure and language, but departed from long-established historiographical conventions in small but meaningful ways." 
  5. Axworthy, Michael (2006). The Sword of Persia. I.B. Tauris, 5, 45, 70, 80, 157, 279. ISBN 1-84511-982-7. 
  6. علی‌اصغر شمیم، ایران در دوره سلطنت قاجار، ته‍ران: انتشارات علمی، 1371، ص 287
  7. Stokes, Jamie (2010). Encyclopedia of the Peoples of Africa and the Middle East. Infobase, 11. 

باہرلے جوڑ[سودھو]