کمیل بن زیاد نخعی
کمیل بن زیاد نخعی | |
---|---|
جم | سنہ 633
|
وفات | سنہ 701 (67–68 سال) |
وجہ وفات | سر قلم |
مدفن | مقبرہ کمیل بن زیاد |
قاتل | حجاج بن یوسف |
طرز وفات | سزائے موت |
شہریت | اموی خلافت |
پیشہ ورانہ زبان | عربی |
ترمیم |
کمیل ابن زیاد النخعی یا کُمَیل بن زِیاد بن نَہِیک نَخَعی صُہبانی کوفی الکوفی (پیدائش: 611ء— وفات: 701ء) حضرت علی بن ابی طالب دے ساتھیاں تے مخلصین وچوں سن ۔ آپ توں دعائے کمیل منسوب اے۔
کمیل انہاں پہلے افراد وچ شامل نيں جنہاں نے عثمان دی معزولی تے امام علی دی خلافت دی تجویز دتی۔ امیر المؤمنین دی خلافت وچ کچھ عرصہ علاقۂ ہیت دے والی رہے۔ جدوں معاویہ دی سپاہ نے ہیت وچ لوٹ مار مچائی تو امام علی(ع) نے شہر دے دفاع وچ قصور و کوتاہی دے بموجب انہاں دی سرزنش کيتی۔ شیعہ مآخذ وچ انہاں توں بہت ساریاں احادیث و روایات نقل ہوئیاں نيں تے دعائے کمیل انہاں دی مشہور ترین روایت اے۔ گوکہ اہل سنت دے مآخذ وچ انہاں نوں قلیل الحدیث یا پھر مذموم قرار دتے گئے نيں۔
سوانح
[سودھو]کمیل ابن زیاد دا تعلق قبیلۂ نَخَع توں اے تے والد دا نام زیاد بن نَہِیک اے۔ رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم نے قبیلۂ نخع دے لئی دعا فرمائی اے کہ: اَللّہمَ بارِك فِی النَخَع۔[۱][۲] کمیل دا سالِ پیدائش کسی قدیمی ماخذ وچ موجود نئيں، البتہ خیر الدین الزرکلی (متوفی 25 نومبر 1976ء) نے اپنی تصنیف الاعلام الزرکلی وچ سال پیدائش 12ھ مطابق 633ء لکھیا اے۔[۳] شارح نہج البلاغہ محمد دستی نے لکھیا اے کہ کوفہ وچ طفلان مسلم بن عقیل دا قاتل حارث بن زیاد (جو عبیداللہ ابن زیاد دا ساتھی سی) کمیل ابن زیاد دا بھائی سی ۔[۴]
خلافت علویہ وچ
[سودھو]کمیل شیعیان اہل بیت وچ شمار کیتے جاندے نيں جو حضرت علی دی بیعت کرنے والے پہلے افراد وچوں سن ۔ جنگ صفین (26 جولائی تا 28 جولائی 657ء) وچ وی حضرت علی بن ابی طالب دے نال شریک رہے۔مؤرخ ابن جریر طبری (متوفی 310ھ) نے تاریخ الرسل والملوک وچ لکھیا اے کہ: خلیفہ سوم حضرت عثمان رضی اللہ عنہ نے کمیل نوں شام بھیج دتا سی ۔[۵]
بحیثیت حاکم ہیت
[سودھو]حضرت علی بن ابی طالب نے آپ نوں شہر ہیت دا والی مقرر کیتا سی ۔[۶] کمیل نوں معلوم ہويا کہ معاویہ دا لشکر سفیان بن عوف دی سرکردگی وچ ہیت اُتے یلغار دا ارادہ رکھدا اے تو انھاں نے گماں کیتا کہ دشمن قرقیسیا وچ اے چنانچہ اپنی فوج دے صرف 50 افراد نوں شہر دی حفاظت اُتے مامور کیتا تے باقی افراد نوں لے کے قرقیسیا دی جانب عازم ہوئے۔ دشمن دے لشکر نے موقع توں فائدہ اٹھا کے ہیت اُتے حملہ کیتا جس دی بنا اُتے اک مراسلے دے ذریعے حضرت علی دی سرزنش دا نشانہ بنے۔[۷] اِس سرزنش دا متن نہج البلاغہ وچ موجود اے کہ:
- ’’آدمی دا اُس کم نوں نظرانداز کر دینا کہ جو اُسنوں سپرد کیتا گیا اے تے جو کم اُس دی بجائے دوسرےآں توں متعلق اے، اُس وچ خواہ مخواہ نوں گُھسنا اک کھلی ہوئی کمزوری تے تباہ کن فکر اے۔ تواڈا اہل قرقیسا اُتے دھاوا بول دینا تے اپنی سرحداں نوں خالی چھڈ دینا جدوں کہ اوتھے نہ کوئی حفاظت کرنے والا تے نہ دشمن دی سپاہ نوں روکنے والا اے، اک پریشان خیالی دا مظاہرہ سی ۔ اِس طرح تساں اپنے دشمناں دے لئی پل بن گئے جو تواڈے دوستاں اُتے حملہ آور ہونے دا اِرادہ رکھدے ہون۔ اِس عالم وچ کہ نہ تواڈے بازوواں وچ توانائی اے، نہ تواڈا کچھ رعب و دَبدبہ اے، نہ تساں دشمن دا راستہ روکنے والے ہو، نہ اُس دا زور توڑنے والے ہو، نہ اپنے شہر والےآں دے کم آنے والے ہو تے نہ اپنے امیر دی طرف توں کوئی کم انجام دینے والے ہو‘‘۔ [۸]
حضرت علی رضی اللہ عنہ دی شہادت (21 رمضان 40ھ/ 27 جنوری 661ء) دے بعد آپ امام حسن رضی اللہ عنہ دے اصحاب وچ شامل رہے۔[۹]
روایات
[سودھو]- ہور پڑھو: دعائے کمیل
کمیل نے حضرت علی بن ابی طالب توں دعائے خضر نوں نقل کیتا اے۔ علامہ مجلسی نے بحار الانوار وچ حضرت علی بن ابی طالب دی متعدد وصیتاں نوں کمیل ابن زیاد دے حوالے توں نقل کیتا اے۔ ابن شعبہ حرانی نے تحف العقول وچ وی اِنہاں وصایا نوں نقل کیتا اے۔[۱۰] اہل سنت منابع وچ کمیل نوں قلیل الحدیث کہیا گیا اے اُتے محدث یحییٰ بن معین (متوفی 848ء) تے محدث ابن حبان البُستی (متوفی 20 اکتوبر 965ء) نے آپ نوں ثقہ قرار دتا اے جدوں کہ ابوسعد السمعانی (متوفی 562ھ)نے اِنہاں توں روایت نوں ضعیف تے غیر ثقہ قرار دتا اے۔علامہ ابن حجر عسقلانی نے لکھیا اے کہ:
- کمیل نے حضرت علی بن ابی طالب، خلیفہ دؤم حضرت عمر رضی اللہ عنہ، خلیفہ سوم حضرت عثمان رضی اللہ عنہ، عبداللہ ابن مسعود رضی اللہ عنہ (متوفی 650ء)، حضرت ابوہریرہ رضی اللہ عنہ (متوفی 59ھ) توں روایت کيتی اے جدوں کہ عبدالرحمن بن عابس، ابو اسحاق سبیعی، عباس بن ذریح، عبد اللہ بن یزید صہبانی، اعمش، عبدالرحمن بن جندب وغیرہ نے انہاں توں روایت کيتی اے۔[۱۱]
وفات
[سودھو]سال شہادت وچ مؤرخین دا اختلاف اے۔ متعدد روایات وچ 82ھ، 83ھ تے 88ھ موجود اے۔[۱۱] مؤرخ خلیفہ بن خیاط نے وی سال وفات 82ھ لکھیا اے۔ [۱۲] مؤرخین دا اتفاق 82ھ (مطابق 701ء) بیان کیتا اے۔علامہ ابن حجر عسقلانی نے یحییٰ بن معین دا بیان نقل کیتا اے کہ کمیل ابن زیاد دی وفات 88ھ وچ ہوئی۔علامہ ابن حجر عسقلانی نے کہیا اے کہ وقت شہادت آپ دی عمر 70 سال سی۔مؤرخ اسلام شمس الدین الذہبی نے المدائنی (متوفی 843ء) دا قول نقل کیتا اے کہ آپ دی عمر 90 سال سی۔[۱۳] آپ نوں اُموی والی حجاز و عراق حجاج بن یوسف الثقفی نے قتل کروایا۔حجاج نے کمیل نوں بلوایا تو اوہ فرار ہو گئے لیکن جدوں حجاج نے انہاں دے قبیلے تے اعزاء و اقارب نوں تنگ کرنا شروع کیتا تو کمیل حجاج دے پاس پہنچے تے مختصر سی گفتگو دے بعد حجاج نے انہاں دے قتل دا حکم جاری کیتا۔[۱۱] شیعی منابع دے مطابق حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب نے کمیل دی شہادت دی خبر دتی سی۔[۱۴][۱۵] کمیل دا مزار نجف تے کوفہ دے راستے وچ علاقۂ ثوّیہ (حی الحنانہ) وچ مسجد حنانہ دے قریب واقع اے۔[۱۶]
حوالے
[سودھو]- ↑ ابن اثیر جزری: اسد الغابۃ فی معرفۃ الصحابۃ، جلد 1، صفحہ 75۔
- ↑ ابن سعد بغدادی، الطبقات الكبیر، جلد 1، صفحہ 261۔
- ↑ خیر الدین الزرکلی: الأعلام قاموس تراجم لأشہر الرجال و النساء، جلد 5، صفحہ 234۔
- ↑ محمد دشتی: ترجمہ نہج البلاغہ، صفحہ 599، مکتوب نمبر 61 دا پاورقی حاشیہ۔مطبوعہ قم، 1379 ہجری شمسی۔
- ↑ ابن جریر طبری: تاریخ الرسل والملوک، جلد 6، صفحہ 2195 تا 2199۔
- ↑ یہ شہر ہِیت کہلاندا سی جو شام دی سرحد اُتے دریائے فرات دے ساحل اُتے واقع اے۔ موجودہ زمانے وچ عراقی صوبہ الرمادی وچ شامل اے ۔عراق تے سرزمین عرب دے جنوبی علاقےآں دے قافلے ہیت دے راستے توں شام دے شہر حلب دا سفر اختیار کردے سن ۔ ہیت اک آباد شہر سی جو مضبوط حصار وچ گھرا ہويا سی ۔
- ↑ احمد بن یحییٰ البلاذری: أنساب الأشراف، جلد 5، صفحہ 517۔
- ↑ سید شریف رضی: نہج البلاغہ، مکتوب نمبر61، مترجم مفتی جعفر حسین، صفحہ 677۔ مطبوعہ لاہور، 2003ء۔
- ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، صفحہ97۔ مطبوعہ قم، 1415ھ۔
- ↑ ابن شعبہ الحرانی: تحف العقول، صفحہ 171 تا 176۔مطبوعہ قم، 1404ھ۔
- ↑ ۱۱.۰ ۱۱.۱ ۱۱.۲ علامہ ابن حجر عسقلانی: الاصابہ فی تمييز الصحابہ، جلد 5، صفحہ 486۔ مطبوعہ دارالکتب العلمیہ، بیروت، لبنان، 1382ھ/ 1962ء
- ↑ خلیفہ بن خیاط: تاریخ خلیفہ، صفحہ 222، تذکرہ سنہ 82ھ۔ مطبوعہ دارالفکر، بیروت، لبنان، 1414ھ۔
- ↑ شمس الدین الذہبی: تاریخ الاسلام، جلد 6، صفحہ 177۔
- ↑ محمد باقر مجلسی: بحار الانوار، جلد 41، صفحہ 316۔ مطبوعہ مؤسسۃ الوفاء، بیروت، لبنان، 1404ھ۔
- ↑ ابن شہر آشوب المازندرانی: المناقب آل أبی طالب، جلد 2، صفحہ 271۔ مطبوعہ مؤسسہ انتشارات علامہ، قم، ایران، 1379ھ۔
- ↑ احمد علوی: راہنمای مصور سفر زیارتی عراق، مطبوعہ قم، ایران، 1389 شمسی ہجری۔
|