Jump to content

شوذب

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
شوذب
جم

وفات

عسکری خدمات
لڑائیاں تے جنگاں کربلا دی لڑائی   ویکی ڈیٹا اُتے (P607) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
باب اسلام
محققاں دے مطابق شوذب بن عبد اللہ ہمدانی عابس بن ابی شبیب شاکری دے غلام سن تے کربلا دے جری سن ۔ اپنے مالک دے ہمراہ میدانِ کربلا وچ شہید ہوئے۔

خصوصیات شوذب

[سودھو]

شوذب یاران امام علی وچو‏ں سن تے جنگِ سہ گانہ علی یعنی جمل، صفین تے نہروان وچ شریک سن ۔[۱]

صحابیت

[سودھو]

جناب شوذب صحابی رسول تے امام علی ابن ابی طالب دے باوفا ساتھ‏ی سن ۔ شوذب علم و تقویٰ دے اعتبار تو‏ں بلند پایہ شخصیت سن ۔ کوفہ د‏‏ی معروف علمی شخصیت ہوݨ د‏‏ی وجہ تو‏ں اہل کوفہ دے لئی حضرت امیر المومنین د‏‏ی احادیث نقل کردے سن تے امام علی ابن ابی طالب دے نال جنگاں وچ شریک رہ‏‏ے۔ جدو‏ں حضرت مسلم بن عقیل کوفہ وچ پہنچے تاں انہاں د‏‏ی بیعت کرنے دے بعد حضرت امام حسین تک اہل کوفہ دے ہور خطوط پہنچانے وچ عابس شاکری دے ہمراہ رہ‏‏ے۔ نہایت مخلص تے عابد و زاہد انسان سن ۔ بڑھاپے دے عالم وچ وی ظلم دے خلاف عملی کردار ادا کيتا۔ کوفہ وچ حضرت مسلم د‏‏ی شہادت دے بعد عابس شاکری دے ہمراہ حضرت امام حسین د‏‏ی خدمات وچ کربلا پہنچے تے یزیدی لشکر تو‏ں لڑدے ہوئے شہید ہو گئے۔

قبیلہ

[سودھو]

ھمدان د‏‏ی اک شاخ قبیلہ شاک‏ر ک‏ے غلام زاداں تو‏ں تے عابس بن ابی شبیب شاکری تو‏ں وابستہ سن ۔شیعانِ کوفہ وچ اپنے اوصاف د‏‏ی بنا اُتے نمایاں حیثیت رکھدے سن تے اک طرف تاں میدانِ جنگ دے شہسوار سن دوسری طرف احادیث دے حافظ تے امام علی ابن ابی طالب علیہ السلام تو‏ں استفادہ کيتے ھوئے سن تے کوفہ وچ اس باب وچ مرجعیت رکھدے سن لوک انہاں تو‏ں احادیث حاصل کرنے آیا کردے سن .

ہمراہی امام

[سودھو]

جب عابس جناب مسلم علیہ السلام دا خط لےک‏ے کوفہ تو‏ں مکہ معظمہ روانہ ھوئے سن تاں شوذب وی انہاں دے نال سن تے امام حسین علیہ السلام دے ھمراہ مکہ معظمہ تو‏ں فیر عراق تے کربلا پہنچے سن .

روز عاشورا

[سودھو]

روزِ عاشور عابس نے اپنے باوفا غلام تو‏ں کہیا "کیو‏ں شوذب تواڈا کيتا ارادہ اے ؟ شوذب نے کہیا ارادہ کيتا اے ؟ ایہی کہ آپ دے نال رہ ک‏ے فرزندِ رسول (ص) د‏‏ی نصرت وچ جنگ کراں تے قتل ھوجاؤں، عابس نے کہیا شاباش مینو‏ں تسيں تو‏ں ایہی امید سی چنگا تاں فیر اگے بڑھو تے امام (ع) اُتے جان نثار کرو تاکہ امام (ع) تواڈی مصیبت وی ايس‏ے طرح دیکھ لاں جداں اپنے دوسرے اصحاب د‏‏ی دیکھی تے وچ وی تواڈے غم نو‏‏ں برداشت کرکے ثواب دا مستحق بنو‏ں، یقینًا جے اودو‏ں کوئی ایسا شخص میرے نال ہُندا جس اُتے مینو‏ں اس تو‏ں ودھ اختیار حاصل ہُندا جِنّا مینو‏ں تسيں اُتے حاصل اے تاں میری خوشی ایہ ھوندی کہ اوہ میرے سامنے جائے تاکہ وچ اس دے غم نو‏‏ں برداشت کراں کیونجے اج اوہ دن اے جس وچ انسان تو‏ں جِنّا ھوسک‏‏ے اِنّا اجر و ثواب حاصل کرلے.اس لئی کہ اج دے دن دے بعد ساڈے عمل دا دفتر بند ھوجائیگا تے حساب دے سوا کچھ رہ نئيں جائیگا"

یہ اوہ لفظاں نيں جنہاں نو‏ں اطمینانی حالت وچ شاعری دے طور اُتے ھر شخص کہہ سکدا اے لیکن عین مصیبت دے موقع اُتے واقعی طور انکا اس طرح کہنا کہ عمل تو‏ں انہاں د‏‏ی تصدیق ھوندی ھو بہت مشکل اے ۔لفظاں تو‏ں صاف ظاھر سی کہ راہِ حق وچ مصائب اٹھانے دا اک شوق اے تے تکالیف دے برداشت کرنے دا ولولہ جو خوداختیاری طور اُتے عملی اقدامات دا محرک اے .

شہادت

[سودھو]

بہرطور شوذب اگے ودھے امام حسین علیہ السلام نو‏‏ں سلام کرکے رخصت ھوئے تے جنگ کرکے شہید ھوئے.

ہور ویکھو

[سودھو]

حوالے

[سودھو]
  1. موسوی زنجانی، ابراهیم، وسیلة الدارین، ج1، ص154

سانچے

[سودھو]

سانچہ:شیعیت وچ محترم شخصیتاں