ابوجندل
ابوجندل | |
---|---|
معلومات شخصیت | |
پیدائشی نام | العاصی بن سہیل |
مقام پیدائش | |
وفات |
|
کنیت | ابو جندل |
والد | سہیل بن عمرو |
رشتے دار | بھائی: عبد اللہ بن سہیل |
عملی زندگی | |
نسب | العامری القرشی |
ترمیم |
ابو جندل بن سہیل صحابیٔ رسول تے سہیل بن عمرو دے بیٹے سن ۔
ناں ونسب
[سودھو]عاص نام،ابو جندل کنیت ،نسب نامہ ایہ اے، ابو جندل بن سہیل بن عمرو بن عبد شمس بن عبد ود بن نصر ابن مالک بن حل بن عامر بن لوئی قرشی عامری
اسلام تے قید و بند
[سودھو]ابو جندل اس وقت مسلمان ہوئے جدوں انہاں دا گھر اسلام دشمنی دا گڑھ سی۔ والد سہیل نے انہاں دے پیراں وچ بیڑیاں ڈال کر قید کر دتا تے اوہ کئی برس تک اس قیدوبند وچ گرفتار رہے،6ھ صلح حدیبیہ وچ انہاں دے والد سہیل ہی قریش مکہ دی طرف توں آنحضرت صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے پاس مصالحت دے لئی آئے سن ۔ جدوں شرائط لکھی جا رہیاں سن تاں انہاں وچ اک شرط سی "قریش دا جو آدمی بہی خواہ اوہ مسلمان ہی کیوں نہ ہوئے مسلماناں دے پاس چلا آئے گا تاں مسلمان اس دے واپس کرنے اُتے مجبور ہون گے، تاں ابوجندل جو اسلام قبول کر چکے سن تے کفار مکہ دی قید وچ سن ۔ کسی طرح بھج کر بیڑیاں سمیت حضور صلی اللہ علیہ وسلم دی خدمت وچ حاضر ہوئے گئے۔ تے اپنے زخم دکھا کر فریاد دی کہ انھاں اپنے نال مدینہ لے چلياں۔ حضور نے سہیل نوں کافی سمجھایا کہ اوہ ابوجندل نوں مدینہ جانے دی اجازت دے دتیاں مگر اوہ راضی نہ ہويا تے کہیا کہ شرائط صلح کيتی رو توں آپ اسنوں نئيں لے جاسکدے۔ چنانچہ حضور نے صحابہ کرام دی مخالف دے باوجود ابوجندل نوں سہیل دے حوالے کے دتا۔ تے کہیا " ابو جندل صبر و ضبط توں کم لو، خدا تواڈے تے دوسرے مظلوم مسلماناں دے لئی کوئی راستہ پیدا کریگا، اسيں صلح کرچکے نيں تے صلح دے بعد انہاں توں بد عہدی نئيں کرسکدے۔ ابوجندل کفار دی سختیاں سہندے رہے تے جدوں مکہ دے ستم زدہ مسلماناں نے مقام عیص وچ اک پناہ گاہ بنا لی تاں ایہ وی اوتھے چلے گئے۔
رہائی تے غزوات
[سودھو]جب کفار مکہ نے صلح حدیبیہ دی اوہ دفعہ جس دی رو توں ابو جندل واپس کیتے گئے سن واپس لے لی تاں آنحضرتﷺ نے ابو جندل تے انہاں دے ساتھی ابو بصیر نوں مدینہ بلا بھیجیا،ابو بصیر نوں مدینہ آنے دی نوبت نئيں آئی تے اوہ ايسے وادیِ غربت وچ پیوندِ خاک ہوئے گئے ابو جندل مدینہ واپس ہوئے،مدینہ آنے دے بعد جس قدر غزوات ہوئے، سب وچ شرکت دی سعادت حاصل کيتی۔[۱]
وفات
[سودھو]ابو جندل زندگی بھر مدینہ وچ رہے، اس دے بعد عمرفاروق دے زمانہ وچ جدوں شام اُتے فوج کشی ہوئی،تو اس وچ مجاہدانہ شرکت کيتی تے پنج چھ سال تک مسلسل جہاد فی سبیل اللہ وچ مشغول رہ کے عمرکے عہد خلافت 18ھ وچ طاعون دی وبا وچ عمواس وچ وفات پائی۔[۲]