عبدالرحمن بن سمرہ
عبدالرحمن بن سمرہ | |
---|---|
تاریخ پیدائش |
|
تاریخ وفات | سنہ 670
|
شہریت | خلافت عباسیہ |
عملی زندگی | |
پیشہ | محدث ، عسکری قائد |
ترمیم |
عبد الرحمن بن سمرہ آپ اک صحابی رسول ﷺ نيں۔
ناں ونسب
[سودھو]عبدالرحمن نام،باپ دا ناں سمرہ سی، نسب نامہ ایہ اے ،عبدالرحمن بن سمرہ بن حبیب ابن عبدشمس بن عبد مناف بن قصیٰ
اسلام و غزوات
[سودھو]فتح مکہ دے دن مشرف باسلام ہوئے،جاہلی ناں عبدالکعبہ سی،آنحضرتﷺ نے بدل کے عبدالرحمن رکھیا، اسلام دے بعد سب توں اول غزوۂ تبوک وچ شریک ہوئے۔ [۱]
عثمانی عہد
[سودھو]غزوۂ تبوک دے بعد عبدالرحمن فیر عثمانی عہد وچ نظر پڑدے نيں، آنحضرتﷺ نے انہاں نوں نصیحت فرمائی سی کہ خود کدی امارت دی خواہش نہ کرنا، جے تواڈی خواہش اُتے ملے گی تاں اس دی ذمہ داری تنہا تواڈے سر ہوئے گی، تے بلاخواہش ملے گی تاں خدا تواڈی مدد کریگا [۲] اس نصیحت دے مطابق انہاں نے خود کدی امارت دی خواہش نئيں کيتی،حضرت عثمانؓ دے زمانہ وچ عبد اللہ بن عامر والی بصرہ نے انہاں نوں امارت دے عہد اُتے مامور کیا،32ھ وچ جدوں ابن عامر نے سجستان اورکابل اُتے چڑھائی دی (ابن عامر اس علاقہ نوں زیر نگین کرچکے سن، لیکن ایتھے دے باشندےآں نے بغاوت کرکے انہاں دے عامل نوں کڈ دتا) تاں عبدالرحمن نوں سجستان روانہ کیا،ایہ زرنج دی طرف ودھے، اتفاق توں انہاں نوں ایام وچ عید سی، سجستان والے عید منا رہے سن ،عبدالرحمن نے عین عید دے دن زرنج دے مرزبان نوں گھیر لیا، اس نے ویہہ لکھ درہم تے دو ہزار لونڈی غلام اُتے صلح کرلئی، مرزبان توں مصالحت دے بعد ابن سمرہ نے ہندوستان دی سمت زرنج توں لےکے کش تک اوررخج دی سمت نوں خج توں لےکے دوارتک فتح کرکے دوار دے باشندےآں دا جبل زور وچ محاصرہ کے لیا، انہاں لوکاں نے اک بیش قرار رقم دے کے صلح کرلئی، ایہ رقم اِنّی وافر سی کہ عبدالرحمن دے نال اٹھ ہزار مجاہدین سن ہر اک دے حصہ وچ چار چار ہزار آیا، زور اک بت دا ناں تھا،اسی دی نسبت توں ایتھے دا پہاڑ جبل زور کہلاندا تھا،ایہ بت ٹھوس سونے دا سی تے یاقوت دیاں اکھاں سن، عبدالرحمن نے اس دے ہتھ کٹ لئی تے دونے اکھاں کڈ کے مرزبان نوں واپس کر دتا کہ مینوں اس دی ضرورت نہ سی صرف تواڈے اعتقاد نوں باطل کرنا سی، بت کسی نوں نفع ونقصان نئيں پہنچیا سکدے،بت نوں توڑنے دے بعد بست اورزابل نوں فتح کیا، انہاں فتوحات دی تکمیل دے بعد زرنج پرت آئے،کچھ دناں دے بعد جدوں حضرت عثمانؓ دے خلاف شورش بپا ہوئی، تاں عبدالرحمن امیر بن احمر نوں اپنا قائم مقام بنا کے سجستان توں چلے گئے ، انہاں دے ہٹتے ہی زرنج والےآں نے ابن احمر نوں کڈ کے زرنج دے علاقے اُتے قبضہ کر ليا۔ [۳]
خانہ جنگی توں کنارہ کشی
[سودھو]حضرت عثمانؓ دی شہادت دے بعد جمل اورصفین دی قیامت خیز لڑائیاں ہوئیاں، لیکن عبدالرحمن کسی وچ شریک نہ ہوئے۔
ولایت بصرہ
[سودھو]حضرت حسنؓ دی دست برداری دے بعد جدوں معاویہ سارے عالم اسلامی دا ملو زوری بادشاہ ہو گیا، تاں اس نے جدید انتظامات دے سلسلہ وچ عبد اللہ بن عامر نوں 43ھ وچ بصرہ دا والی بنایا۔
حضرت عثمانؓ دی شہادت تے جمل وصفین دے ہنگامےآں دے زمانہ وچ سجستان تے کابل دے علاقے باغی ہو گئے سن ،عبد اللہ بن عامر نوں عبدالرحمن دے گذشتہ کار ناواں دا کافی تجربہ ہو چکيا سی، اس لئی انہاں نے دوبارہ انہاں نوں سجستان دا والی بنا کے باغی علاقےآں دی تادیب اُتے مامور کیا؛چنانچہ ایہ سجستان آئے،ایتھے توں باغیاں دی سرکوبی کردے ہوئے کابل تک پہنچ گئے تے اس دا محاصرہ کرکے سنگباری دے ذریعہ توں شہر پناہ دی دیواراں شق کر دیؤ، عباد بن حصین رات فیر شگاف دی نگرانی کردے رہے کہ دشمن اسنوں بھرنے نہ پاواں، صبح نوں کابلیاں نے میدان وچ نکل کے مقابلہ کيتا مگر شکست کھادی تے مسلمان شہر وچ داخل ہو گئے، ایہ بلاذری اورابن اثیر دا بیان اے۔ [۴] یعقوبی دے بیان دے مطابق شہر پناہ دے دربان نے رشوت لے کے دروازہ کھول دیاسی۔ [۵] کابل نوں مطیع بنانے دے بعد عبدالرحمن نے،خواش تے زان بست نوں زیر نگيں کیا، ایتھے توں رزان دا رخ کیا، ایتھے دے باشندےآں نے پہلے ہی شہر خالی کر دتا سی، اس لئی بلا جنگ رزان اُتے قبضہ ہو گیا، رزان دے بعد خشک پہنچے،ایتھے دے باشندےآں نے صلح کرلئی، خشک دے بعد رخج آئے اوراک اُتے زور مقابلہ دے بعد ایتھے دے باشندےآں نوں شکست دے کے غزنہ پہنچے،باغی غزنویاں نے نہایت اُتے زور مقابلہ کیا، مگر انہاں نے وی فاش شکست کھائی،کابل والے سخت بغاوت پسند سن، عبدالرحمن جدوں غزنہ دی طرف متوجہ سن ،کابلیاں نے میدان خالی پاکر بغاوت کردتی، عبدالرحمن نے غزنہ توں فراغت دے بعد انہاں نوں مطیع بنایا تے سجستان کابل تے غزانہ دا پورا علاقہ دوبارہ زیر نگین کيتا۔ [۶] عبدالرحمن نوں ابن عامر نے اپنی پسند توں حاکم بنایا سی، انہاں دے کار ناواں نوں دیکھ کے معاویہ نے وی مہر تصدیق ثبت کردتی تے عبدالرحمن مرکزی حکومت دی جانب توں سجستان دے باقاعدہ والی ہو گئے [۷] تن سال دے بعد 46 ھ وچ زیاد نے انہاں نوں معزول کرکے زیاد بن ربیع نوں انہاں دی جگہ مقرر کيتا۔
وفات
[سودھو]معزولی دے بعد عبدالرحمن نے سجستان ہی وچ بود وباش اختیار کرلئی سی، ایتھے 50ھ وچ وفات پائی [۸] وفات دے بعد اک لڑکا عبید اللہ یاد گار چھڈیا۔
فضل وکمال
[سودھو]عبدالرحمن اولاً مسلمین بعد الفتح وچ سن، فیر فوجی آدمی سن ،اس لئی علمی اعتبار توں کوئی قابل ذکرِ شخصیت نہ سی، اُتے انہاں دی بیاضِ علم دے اوراق بالکل سادہ نئيں نيں انہاں دی 14 روایتاں حدیث دیاں کتاباں وچ موجود نيں،انہاں وچوں 2 متفق علیہ اوراک وچ امام مسلم منفرد نيں، انہاں دے رواۃ وچ عبدالرحمن بن لیلی اورمشہور تابعی حضرت حسن بصری لایق ذکر نيں۔ [۹]
تواضع وخاکساری
[سودھو]اک طرف ایہ بلندی اورحوصلہ مندی سی کہ سجستان توں لےکے غزنہ تک دا علاقہ فتح کر ليا،اورباغی کابلیاں دے بل کڈ دتے ،دوسری طرف ایہ خا ک ساری تے فرو تنی سی کہ بارش دے دناں وچ جھاڑو لےکے گلیاں صاف کردے پھردے سن ۔ [۱۰]
حوالے
[سودھو]- طبقات ابن سعد، محمد بن سعد، جلد 4، ص- 34
|