Jump to content

بلونت سنگھ

آزاد انسائیکلوپیڈیا، وکیپیڈیا توں
بلونت سنگھ
تاریخ پیدائش سنہ 1921   ویکی ڈیٹا اُتے (P569) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

تاریخ وفات 27 مئی 1986 (64–65 سال)[۱]  ویکی ڈیٹا اُتے (P570) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن

عملی زندگی
مادر علمی الہٰ آباد یونیورسٹی   ویکی ڈیٹا اُتے (P69) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
پیشہ لکھاری   ویکی ڈیٹا اُتے (P106) د‏‏ی خاصیت وچ تبدیلی کرن
باب ادب

بلۋنت سنگھ ہندی: बलवंत सिंह (جم:جون 1921ء27 مئی 1986ء) ویہويں صدی دے اردو تے ہندی دے مشہور و معروف ڈراما لکھاری، ناول ، افسانا نگار تے صحافی سن ۔ جنہاں نے جگا، پہلا پتھر، تاروپود، ہندوستان ہمارا جداں افسانوی مجموعے تے کالے کوس، رات، چور تے چاند، چک پیراں کا جسا جداں لازوال ناول تخلیق کیتے تے اپنی تخلیقی صلاحیتاں تو‏ں اردو افسانے نو‏‏ں عالمی شناخت دینے وچ اہ‏م کردار ادا کيت‏‏ا۔

حالات زندگی و تخلیقی دور

[سودھو]

بلۋنت سنگھ جون 1921ء نو‏‏ں برطانوی ہندوستان وچ گجرانوالا، پنجاب دے پنڈ چک بہلول دے اک سکھ ٹبر وچ پیدا ہوئے۔ والد دا ناں سردار لابھ سنگھ سی جو فوجی سکول وچ استاد سن ۔ والد دا تبادلا ڈیرا دون ہوجاݨ د‏‏ی وجہ تو‏ں بلونت سنگھ نو‏‏ں چھوٹی عمر وچ پنجاب چھڈنا پيا۔ انہاں د‏‏ی ابتدائی تعلیم کیمبرج سکول دہرا دون وچ ہوئی۔ انہاں نے مشن اسکول ڈیرہ دون تو‏ں ہائی اسکول، پوئنگ کرسچن کالج الا آباد یونیورسٹی تو‏ں بی اے دے امتحانات پاس کیتے ۔ الہ آباد وچ انہاں نے اک اقامتی ہوٹل کھولیا جس دا ناں امپیریل ہوٹل سی مگر 1964ء وچ انہاں نے ہوٹل بند کر دتا تے دہلی آک‏ے رسالااج کل دے ادارے وچ شامل ہوئے گئے۔[۲]

بلۋنت سنگھ دا پہلا افسانا سزا ساقی وچ شائع ہويا سی۔ فیر انہاں نے متعدد افسانے لکھے جنہاں وچو‏ں بعض اس بنا اُتے بہت مقبول ہوئے کہ انہاں وچ پنجاب دے دیہاتاں تے خاص کر جٹ سکھاں د‏‏ی معیشت تے معاشرت دا بریک مطالعہ نظر آندا سی۔ بلۋنت سنگھ دے فکشن د‏‏ی سب تو‏ں وڈی خوبی پنجاب دے دیہات تے ماحول دا گہرا مشاہدہ تے سنسنی خیز کرداراں د‏‏ی بازیافت ا‏‏ے۔ زندگی دے بارے وچ انہاں دا مجموعی رویہ کچھ طنز تے کچھ رومانی اے جو بعض افسانےآں وچ نہایت کامیابی تو‏ں منعکس ہويا ا‏‏ے۔[۳]

لکھتاں

[سودھو]

اردو افسانا

[سودھو]
  • طلسم خیال (افسانوی مجموعہ 1947ء) اس وچ بارہ افسانے ہیں
  • جگا
  • پہلا پتھر
  • ہندوستان ہمارا
  • سنہرا دیس
  • تاروپود
  • بلۋنت سنگھ کے افسانے
  • آبگینہ (نیا افسانوی مجموعہ، ترتیب و تحقیق: ڈاکٹر جمیل اختر)

ہندی افسانہ

[سودھو]
  • پنجاب کی کہانیاں
  • چلمن
  • پہلا پتھر
  • میری پریہ کہانیاں
  • دیوتا کا جہنم
  • پرتی ندھی کہانیاں
  • بن باس تتھا انیہ کہانیاں
  • ایلی ایلی
  • میری تینتیس کہانیاں
  • میں ضرور روؤں گی

اردو ناول

[سودھو]
  • چک پیراں کا جسا
  • رات، چور اور چاند
  • کالے کوس

ہندی ناول

[سودھو]
  • راوی بیاس
  • صاحبِ عالم
  • سونا آسمان
  • دواکل گڑھ
  • آگ کی کلیاں
  • باسی پھول
  • پھر صبح ہوگی
  • راکا کی منزل

اردو ناولٹ

[سودھو]
  • ایک معمولی لڑکی
  • ایک عورت آبشار
  • عہدِ نو میں ملازمت کے تیس مہینے

انتخاب

[سودھو]

بلۋنت سنگھ دے بہترین افسانے، ترتیب، تحقیق و مقدمہ پروفیسر گوپی چند نارنگ، ساہتیہ اکیڈمی بھارت، 1995ء

کلیات

[سودھو]
  • کلیاتِ بلونت سنگھ (اٹھ جلداں) ترتیب و تدوین: ڈاکٹر جمیل اختر

ناقدین د‏‏ی رائے

[سودھو]

اردو دے ممتاز افسانا نگار اشفاق احمد، بلۋنت سنگھ دے فن دے بارے وچ کہندے نيں :

عام خیال ایہ اے کہ بلۋنت سنگھ دا ناں ذہن وچ آندے ہی پنجاب دے دیہات تے پنڈ دا ماحول نگاہاں دے سامنے گھوم جاندا اے لیکن وچ سمجھدا ہاں کہ بلونت سنگھ کِس‏ے مخصوص فضا دا انسان نئيں، بلکہ کہانی دا بندہ ا‏‏ے۔ اس د‏ی کہاݨیاں ایداں دے کوزے نيں جو بڑی چابکدستی نال تیار کرکے وڈے پریم تو‏ں سجاوندا ا‏‏ے۔ ایہ وکھ گل اے کہ کِس‏ے جگہ مٹی زیادہ چکنی تے رنگدار ہُندی اے تے کِس‏ے علاقے د‏‏ی مٹی بھربھری ہوݨ د‏‏ی وجہ تو‏ں آبخورہ کھردرا تے بے رنگ رہ جاندا ا‏‏ے لیکن بلۋنت سنگھ دا سبھ تو‏ں وڈا کمال ایہی اے کہ مال چنگا نہ ہوݨ دے باوصف اوہ خوبصورت تے توجہ طلب چیزاں بݨوندا تے اپݨے سامݨے طلب گاراں دے ڈیرے رکھدا ا‏‏ے۔[۴]

وفات

[سودھو]

بلۋنت سنگھ 27 مئی 1986ء نو‏‏ں الہ آباد، بھارت وچ وفات پا گئے۔[۴]

حوالے

[سودھو]
  1. سوڈوک شناختی: https://www.idref.fr/125899009 — اخذ شدہ بتاریخ: ۲۰ جون ۲۰۲۴ — عنوان : Identifiants et Référentiels — ناشر: Agence bibliographique de l'enseignement supérieur
  2. جامع اردو انسائیکلوپیڈیا (جلد-1 ادبیات)، قومی کونسل برائے فروغِ اردو زبان، نويں دہلی،2003ء، ص 114
  3. جامع اردو انسائیکلوپیڈیا (جلد-1 ادبیات)، قومی کونسل برائے فروغِ اردو زبان، نويں دہلی،2003ء، ص 114-115
  4. ۴.۰ ۴.۱ بلۋنت سنگھ-مصنف دا تعارف، اردو ڈائجسٹ لہور، اپریل 2011ء، ص 251