عبد النبی شامی نقشبندی
عبد النبی شامی نقشبندی | |
---|---|
جم | سنہ 1619 (عمر 404–405 سال)
|
وفات |
|
ترمیم |
عبد النبی شامی نقشبندی (1619ء – 1733ء) سلسلہ احسنیہ مجددیہ دے جلیل القدر بزرگ سن ۔[۱] پنجاب دے ہوشیار پور وچ اک ہندو گھرانے وچ پیدا ہوئے۔ مروجہ علوم دی تحصیل مسلمان عالماں تے صوفیا توں دی تے شاہ عبد الوھاب قادری دے ہتھ اُتے اسلام قبول کیتا۔ سید آدم بنوری دے خلیفہ حاجی عبد اللہ سلطان پوری توں بیعت ہوئے تے حاجی محمد طاہر عالمپوری توں خرقۂ خلافت پہنا۔ اپنے علاقہ وچ دعوت و تبلیغ دی محنت کی، سیکڑاں لوکاں نے اسلام قبول کیتا۔ اپنے زمانے دے جلیل القدر تے قوی النسبت نقشبندی صوفی سن ۔ سلسلہ احسنیہ مجددیہ دے مطابق تعلیم دینے وچ انہاں نوں کمال حاصل سی ۔ انہاں دے مکاتیب دا مجموعہ بہت مشہور اے۔ بیشتر مکتوبات تصوف و الہیات دے بارے وچ نيں جنہاں وچ اللہ تعالی دی ذات و صفات، جمال و جلال، شاہد و مشہور، غیب و حضور، نور و ظلمت، وحدت الوجود تے وحدت الشہود، جبر و قدر، تقلید و تحقیق، امر بالمعروف و نہی عن المنکر وغیرہ نيں، انہاں موضوعات اُتے سیر حاصل بحث کيتی گئی اے، ہور سلسلہ احسنیہ مجددیہ دے طریقۂ تربیت و سلوک نوں مفصل انداز وچ بیان کیتا گیا اے۔
ولادت و قبول اسلام
[سودھو]عبد النبی شامی نقشبندی دی ولادت 29 رمضان المبارک 1028ھ (اگست 1619ء) نوں پنجاب دے ضلع ہوشیار پور دے قصبہ شام چوراسی وچ اک ہندو گھرانے وچ ہوئی۔ والد دا ناں لالہ دیوان بوہڑہ مل بہل کھتری سی ۔ خاندانی روایات دے مطابق جس روز آپ دی ولادت ہوئی، انہاں دن آپ نے دُدھ نئيں پیتا۔[۲]
دیوان لالہ بوہڑہ مل محکمہ مالیات وچ کاردار سن تے شام چوراسی توں مالیہ وصول کر کے سرہند وچ خزانہ جمع کرانے لے جایا کردے سن ۔ اولاد نرینہ نہ سی اس لئی اداس تے مغموم رہندے سن، اک بار سرہند پہنچے تاں مجدد الف ثانی دی شہرت سنی، لالہ جی انہاں دے چرن چھونے جا پہنچے، اوتھے پہنچے تاں اس بزرگ نے وڈی عزت توں بٹھایا تے بشارت دتی کہ تواڈے ہاں اک سال دے بعد لڑکا پیدا ہوئے گا، اک سال بعد شیخ عبد النبی شامی دی ولادت ہوئی۔[۳] ولادت دے بعد انہاں دا ناں بھوپت رائے رکھیا گیا، کچھ ہوش سنبھالیا تاں والد نے اس زمانے دے دستور دے مطابق پڑھنے دے لئی اک مکتب وچ ڈالا۔ انہاں دے استاد اک مسلمان صالح تے متقی بزرگ سن، انہاں توں گلستاں بوستاں پڑھنے لگے۔ اک روز سبق پڑھدے پڑھدے انہاں اشعار اُتے پہنچے:
؎ خلاف پیمبر کسے رہ گزید
؎ کہ ہرگز بمنزل نخواہد رسید
؎ محال است سعدی کہ راہ صفا
؎ تواں رفت جز در پئے مصطفیٰ
(ترجمہ: جو رسول اکرم ﷺ دے راستے دے خلاف چلا اوہ ہرگز منزل نوں نہ پہنچ سکیا، اے سعدیؔ، مصطفیٰ ﷺ دے علاوہ کسی تے دی پیروی وچ سلامتی دا راستہ ملنا محال اے۔)
بھوپت رائے دا دل ایتھے اٹک گیا، اوہ بار بار استاد توں پُچھدے کہ "راہ صفا" کیتا اے ؟ راہ مصطفیٰ کیتا اے ؟ ا س دے نال ہی اصرار شروع ہويا کہ اس راستے دی تعلیم دتی جائے۔ مولوی صاحب سخت الجھن وچ پے گئے، اوہ مضطرب سن کہ لالہ بوہڑہ مل تے انہاں دے اعزہ دا کیہ رد عمل ہوئے گا۔ ادھر بھوپت رائے دے دل وچ عشق مصظفی دا چراغ جل چکيا سی، چھوٹی عمر ہی وچ بھوپت دی شادی موضوع سر گوبند پور دے اک وڈے کھتری گھرانے دے فرد لالہ رامان مل دے ہاں ہو چکی سی۔ لیکن انہاں دا دل بے قرار سی، اسی عالم وچ محمد صلی اللہ علیہ وسلم دی خواب وچ زیارت نصیب ہوئی، رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم نے کلمہ پڑھایا تے بھوپت رائے نوں عبد النبی بنا لیا۔ تے انہاں دے استاد نوں وی خواب وچ حکم دتا گیا کہ اپنے شاگرد دی خواہش دا احترام کرن تے اس دے ناں دی تعلیم داں جس نے کل جہاناں نوں تخلیق کیتا اے۔[۴] بھوپت رائے نے شیخ عبد الوھاب قادری دے دست مبارک اُتے اسلام قبول کیتا تے عبد النبی ہو گئے۔[۱]
سلوک و احسان تے دعوت و ارشاد
[سودھو]سلسلہ احسنیہ مجددیہ دے بانی سید آدم بنوری دے مشہور خلیفہ حاجی عبد اللہ سلطان پوری توں بیعت ہوئے۔ حاجی عبد اللہ نے عبد النبی شامی نوں ہور تعلیم تے تربیت دے لئی اپنے خلیفہ حاجی محمد طاہر عالمپوری دے سپرد کیتا۔ عالمپوری دے ایتھے اک مدت تک اوہ ٹھہرے تے ذکر و اشغال وچ لگے رہے۔ انہاں توں خرقۂ خلافت پہننے دے بعد اپنی بستی واپس آئے۔ تے دعوت و تبلیغ تے ارشاد و تربیت دا کم شروع کر دتا۔ انہاں دی دعوت و تبلیغ تے سعی پیہم دے نیتجہ وچ ہزاراں لوکاں نے اسلام قبول کیتا۔ [۵] انہاں دے سوانح نگاراں نے بہت ساریاں کرامتاں انہاں توں منسوب کيتیاں نيں، لیکن انہاں دی سب توں وڈی کرامت خود انہاں دی شخصیت سی۔ جو انہاں دے پاس آندا، انہاں دا ہو جاندا۔ ہزاراں افراد انہاں دے حلقہ وچ شام ہوئے، سینکڑاں نوں باقاعدہ تربیت دی، سینکڑاں لوکاں نے انہاں دے ہتھ اُتے اسلام قبول کیتا۔
عبد الحی حسنی نے "الإعلام بمن في تاريخ الهند من الأعلام" وچ لکھیا اے:
” | شیخ عبد النبی نقشبندی اپنے زمانے دے قوی النسبت بزرگ سن ۔ انہاں دی ولایت تے جلالت شان اُتے اس زمانے دے بزرگاں دا اتفاق اے۔ سلسلہ احسنیہ نقشبندیہ وچ سالکان طریقت دی تعلیم و تربیت وچ انہاں نوں کمال حاصل سی ۔ اوہ جلیل القدر رہنمائے طریقت سن ۔ اپنے مریداں نوں راہ سلوک دیاں منزلاں طے کرا دے ابتدا وچ ہی معرفت دے اعلیٰ مدارج اُتے پہنچیا دیندے سن ۔[۱] | “ |
لکھتاں
[سودھو]عبد النبی دی تصنیفات وچ "شرح فصوص الحکم" تے مکتوبات دا اک مجموعہ "مجموعۃ الاسرار" اے جو لاہور توں طبع ہو چکيا اے۔[۶]
شاہ ولی اللہ دہلوی نے اپنی کتاب "الانتباہ فی سلاسل اولیاء اللہ" وچ سلسلہ احسنیہ مجددیہ دی تفصیل دے بیان وچ انہاں دا اک مکتوب نقل کیتا اے۔ لکھدے نيں:
” | اب قدرے طریقۂ احسنیہ دے سلوک دے انداز تربیت دا ذکر کیتا جاندا اے، طریقۂ احسنیہ شیخ آدم بنوری دی طرف منسوب اے، اس طریقہ دی وضاحت شیخ عبد النبی شام چوراسی والےآں دے اک مکتوب وچ وضاحت توں آ گئی اے، آپ اپنے دور وچ طریقۂ احسنیہ دے مقتدی سن تے اس سلسلے دے تمام لوکاں نوں عام ہاں یا خاص آپ دی طرف خصوصی توجہ سی، تمام اہل سلسلہ اس اُتے متفق نيں کہ شیخ عبد النبی نوں اس سلسلے دے ضمن وچ سالکاں دی تربیت و تعلیم دا خصوصی ملکہ حاصل سی ۔[۷] | “ |
مکتوبات
[سودھو]ان دے مکاتیب دا مجموعہ "مجموعۃ الاسرار" شاہ نفیس الحسینی نفیس رقم دے پیش لفظ دے نال شائع ہو چکيا اے۔ ایہ مکاتیب انہاں نے اپنے عقیدت منداں، خدام تے عام لوکاں نوں لکھے نيں۔ اپنے مکتوبات دے ذریعہ انہاں نے مختلف مسائل دی تفہیم دی تے ہر قسم دی بدعت و ضلالت دے خلاف جہاد کیتا۔ انہاں دا دور اوہ دور سی جس وچ اسلام دی سادگی تے حقانیت ہور سیاسی غلبہ توں متاثر ہو کے ہند بہت وڈی تعداد وچ اسلام قبول کر رہے سن تے اس دی تعلیمات نوں قبول کر رہے سن لیکن مناسب تربیت نہ ہوپانے دی وجہ توں ہندوئیت دے اثرات توں حالے چھٹکارا نہ پا سکے سن ۔ چنانچہ انہاں نے خالص توحید دی تبلیغ دی تے شرک دی ہر صورت نوں مذموم ٹھہرایا۔ بیشتر مکتوبات تصوف و الہیات دے بارے وچ نيں جنہاں وچ اللہ تعالی دی ذات و صفات، جمال و جلال، شاہد و مشہور، غیب و حضور، نور و ظلمت، وحدت الوجود تے وحدت الشہود، جبر و قدر، تقلید و تحقیق، امر بالمععروف و نہی عن المنکر وغیرہ نيں، انہاں موضوعات اُتے سیر حاصل بحث کيتی گئی اے، ہور سلسلہ احسنیہ مجددیہ دے طریقۂ تربیت و سلوک نوں مفصل انداز وچ بیان کیتا گیا اے۔
وفات
[سودھو]طویل عمر گزارنے دے بعد 22 ربیع الاول 1146ھ ( اگست 1733ء) وچ وفات ہوئی۔[۸] عبد النبی شامی دا مزار شام چوراسی وچ اج وی زیارت گاہ خاص و عام اے۔
ہور ویکھو
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ ۱.۰ ۱.۱ ۱.۲ عبد الحي الحسني: الإعلام بمن في تاريخ الهند من الأعلام، الجزء السادس، دار ابن حزم، بيروت، 1999م: صفحة 758
- ↑ مجموعۃ الاسرار مکتوبات شریف حضرت شیخ عبد النبی شامی نقشبندی، اشاعت: لاہور، اپریل 1986ء، صفحہ 7۔
- ↑ مجموعۃ الاسرار مکتوبات شریف حضرت شیخ عبد النبی شامی نقشبندی، اشاعت: لاہور، اپریل 1986ء، صفحہ 8۔
- ↑ مجموعۃ الاسرار مکتوبات شریف حضرت شیخ عبد النبی شامی نقشبندی، اشاعت: لاہور، اپریل 1986ء، صفحہ 9-10۔
- ↑ مجموعۃ الاسرار مکتوبات شریف حضرت شیخ عبد النبی شامی نقشبندی، اشاعت: لاہور، اپریل 1986ء، صفحہ 11۔
- ↑ مجموعۃ الاسرار – مکاتیب حضرت شیخ عبد النبی شامی نقشبندی رحمۃ اللہ علیہ | الإمام أحمد بن عرفان الشهيد Sayyid Ahmad Shaheed
- ↑ شاہ ولی اللہ دہلوی: الانتباہ فی سلاسل اولیاء اللہ، ترجمہ سید محمد فاروق القادری، اشاعت: اویسی بک اسٹال، گوجرانوالہ، صفحہ 145۔
- ↑ مجموعۃ الاسرار مکتوبات شریف حضرت شیخ عبد النبی شامی نقشبندی، اشاعت: لاہور، اپریل 1986ء، صفحہ 13۔