مراقبہ
مراقبہ تصوف دی اک اصطلاح اے جس دا مفہوم فیض دا انتظار کرنا اے
لغوی معنی
[سودھو]دل نوں حق تعالیٰ دے نال حاضر رکھنا تے قلب نوں حضوری حق وچ ایسا رکھنا کہ خطرات دوئی تے خودی نہ آنے پاواں تے جے آئیاں تاں دفع کرے، گردن جھکا کر غور و فکر کرنا، اللہ دے ماسوا نوں چھڈ کے محض اللہ دی طرف دل لگانا، استغراق، گیان، دھیان، تصور، سوچ بچار۔ (ماخوذ: مصباح التعرف) "قلب سلیم دی حفاظت مراقبہ تے توجہ نال کیندی جاندی اے۔[۱]
اصطلاحی معنی
[سودھو]سلوک دی اصطلاح وچ حضور دوست وچ گردن ڈال دینا اے (محبوب ،معشوق ،مطلوب دے سامنے جھک جانا اس وچ منہمک ہوئے جانادوست نوں اکھاں وچ رکھنا [۲]۔
مراقبہ
[سودھو]جس دی انگریزی عام طور اُتے meditation کيتی جاندی اے تے جے ايسے متبادل نوں اسيں پلہ برائے لفظِ مروجہ عربی، فارسی تے اردو تسلیم کر ليا جائے تاں فیر مراقبہ دی تعریف ایويں کيتی جاسکدی اے کہ ؛ مراقبہ اک ایسی عقلی تادیب (discipline) دا ناں اے جس وچ کوئی شخصیت ماحول دے روابطِ حیات توں ماوراء ہوئے کے افکارِ عمیق دی حالت وچ چلی جائے تے اندیشہ ہائے دوئی توں وکھ ہوکے سکون و فہم (awareness) دی جستجو کرے۔ یعنی ایويں وی کہہ سکدے نيں کہ فکرِ آلودہ توں دور ہوکے فکرِ خالص دا حصول مراقبہ کہلاندا اے۔ meditation نوں اسلام دی تریخ دے پس منظر وچ دیکھیا جائے تاں نبی کریم صلی اللہ علیہ وسلم دا غارِ حِرا وچ عبادت تے غور و فکر مراقبہ meditation دے زمرے وچ کیہ جا سکدا اے۔ عبادت وچ خشوع و خضوع ہی اصل وچ درست طور اُتے اوہ طریقۂ کار اے جس دی اسلام وچ وضاحت ملدی اے۔ مراقبہ توں عبادت وچ توجہ ،خشوع و خضوع تے یکسوئی پیدا کيتی جاندی اے سلسلہ چشتیہ تے سلسلہ نقشبندیہ سیفیہ وچ 36 مراقبات سبق دے طور موجود نيں[۲]۔ == اوراد نقشبندیہاحمد الدین توگیروی صفحہ 17 طبع ادارہ سیفیہ باغبانپورہ لاہور ==
اصل الکلمہ
[سودھو]مراقبہ، عربی لفظ رقب دی اصل الکلمہ توں مشتق لفظ اے جس دے معنی بنیادی طور اُتے دیکھنے، توجہ دینے وغیرہ دے آندے نيں تے ايسے توں اردو وچ راقب تے رقیب دے لفظاں وی ماخوذ کیتے جاندے نيں۔[۱] مراقبہ دا لفظ اس اصل الکلمہ دے اعتبار توں اپنے ذہن دی گہرائیاں وچ دیکھنے یا اپنی عقل نوں دیکھنے دے قابل بنانے دے تصور وچ لیا جا سکتااے۔
وضاحت
[سودھو]مراقبہ انسان دا اپنی خودی (self) یا ذات وچ گہرائی دی طرف اک سفر اے جس توں انسان اپنے اندر (باطن) وچ اپنا اصلی گھر (awareness of self) یا فکر و سوچ دا اک خاص مقام تلاش کر سکدا اے۔ مراقبہ چونکہ ذہن دی اک نفسیاتی کیفیت اے تے اس دا انسانی شعور (consciousness) توں گہرا تے براہ راست تعلق ہُندا اے، اس لئی کسی وی رنگ و نسل نال تعلق تے تعلیم یافتہ و غیر تعلیم یافتہ ہونے دی مراقبہ وچ کوئی قید نئيں اے گویا مراقبہ سب دے لئی اکو جیہا فکری عمل اے۔ مراقبہ، مراقب (شخصیت) دی توجہ اس دے باطن (ماحول دے اثرات توں دور یکسوئی) دی طرف لے جانے دا موجب بندا اے تے اس طرح یکسوئی نال کیندی جانے والی فکر کے دوران انسان دی توجہ چونکہ مختلف خیالات وچ بکھرے تے بھٹکے ہوئے شعور (conscious) توں وکھ ہوکے کسی اک گل اُتے یکسوئی توں مرتکز ہوئے جاندی اے لہٰذا ذہنی و نفسیاتی طور اُتے انسان اک قسم دی حالتِ سکون پہ مقیم ہوئے جاندا اے۔ اس گل نوں ایويں وی سمجھیا جاسکدا اے کہ مراقبے توں انسان دی توجہ؛ مختلف خیالات وچ منتشر شعور (مجازی مراکز) دی بجائے کسی اک فکر اُتے مرتکز شعور (حقیقی مرکز) توں مربوط ہوئے جاندی اے۔ جے تمام دنیاوی خیالات توں وکھ ہوکے محض عبادت اُتے توجہ کيتی جائے تاں عبادت وچ خشوع و خضوع حاصل ہُندا اے جس توں انسان مادی تصورات توں جدا ہوکے دینی علم وچ وادھا کر سکدا اے تے گھٹ توں گھٹ اسلام وچ اسنوں خاص طور اُتے مراقبہ دے ناں توں تعبیر نئيں کر سکدے نيں کیونجے ایہ دنیاوی خیالات توں دور رہ کے خود نوں اللہ دے سپرد (عبادت وچ مشغول) کر دینے دی کیفیت اے، عبادت وچ طاری اس ذہنی کیفیت نوں لغتی معنےآں مراقبہ ہی کدرے گے لیکن اسلام وچ مراقبہ (اپنے رائج تصور وچ ) نا تاں عبادت دا حصہ اے تے نا ہی عبادت دے لئی لازم اے۔ اس دے برعکس ایداں دے مذاہب وی نيں کہ جنہاں وچ مراقبہ نوں اک مرکزی حیثیت حاصل اے، جداں بدھ مت تے ہندو مت وغیرہ۔۔ حقیقی مراقبہ دا راز صرف ذہنی تصور (imagination) دے نال منسلک اے تے اس تصور توں مراد مراقبے دی ابتدائی تے انتہائی سطحاں اُتے شعور وچ بیدار افکار نال ہُندی اے۔ مراقبہ نفسیاتی علم دی اوہ قسم اے جو انسان دی شخصیت، روح تے ذات نوں آپس وچ یکجا کے دے تے انہاں سب نوں اک نقطہ توں مربوط کر کے کثرت و دوئی توں آزادی دا احساس پیدا کر دے۔ مراقبہ، ظاہری زندگی دے مستقل نہ ہونے دا احساس پیدا کردا اے تے زندگی دی حقیقت نوں نیڑے توں سمجھنے تے اس دی ظاہری نا پائیداری دے احساسنوں اجاگر کردا اے۔ مراقبہ نوں اک ذہنی ورزش دا ناں دے سکدے نيں جس دے باعث وقت گزرنے دے نال نال اس دے اثرات نمایاں ہُندے چلے جاندے نيں، جِنّا زیادہ اس عمل (مشق / ریاض) نوں کيتا جائے اِنّی زیادہ اس وچ مہارت حاصل ہوئے گی۔
مراقبہ دا عمل تے تریخ انسانی
[سودھو]سانچہ:صفائی نو لکھائی اس زمین اُتے ظہور انسانی توں ہر دور دے لوگو ں دا چند اک سوالات توں واسطہ پڑدا رہیا اے جداں کہ اس کائنات دا بنانے والا کون اے ۔؟زمین اُتے زندگی دا آغاز کسیے ہويا ۔؟ زندگی دا مقصد کيتا اے ۔؟ہم کیوں پیدا ہوئے تے کیو ں مر جاندے نيں۔؟آیا انہاں سب معا ملات دے پس پردہ نوں ئی باقاعدہ منصوبہ بندی اے یا فیر سارا عمل خود بخود ہوئے رہیا اے۔ ہر دور دے لوکاں وچ کائنات دے خالق نوں جاننے دا جوش خروش پایا جاندا اے (ایتھے اک اصول واضح کردا چلو کہ جے کوئی شخص کسی مسئلے دا حل تلاش نہ کر سکے تاں فیر اس دے لئی ضروری اے کہ اوہ اس مسئلے نوں مختلف زاویاں توں جانچے۔ یعنی تمام امکانات دا جائزہ لے) ا کثر اوقات دیانتداری توں مسئلہ نوں حل کرنے دی کاوش خودبخود ہی مسئلہ نوں آسان بنا دیندی اے۔ لہذا انہاں خطوط اُتے چلدے ہوئے لوکاں وچ معاملات زندگی نوں سمجھنے دی سجھ بجھ پیدا ہوئے گئی اے۔ ایہ جاننے دے لئی کہ اس کائنات دا خالق نوں ن اے۔ لوکاں نے اس کائنات (آفاق)کی تخلق توں متعلق تخلیق کرنا شروع کر دتی۔ کائنات دے راز نوں جاننے دے لئی مختلف روش اختیار کيتیاں گئیاں۔
لوگو ں دے اک گروہ نے آفاق نوں اپنا مر کز چُن دے کائنات دے اسرار نوں جاننے دے لئی اسکالرشپ مطالعہ شروع کر دتا نتیجہ نا صرف قوانین تے مظاہر قد رت نوں جانا بلکہ انتہائی مفید مشینری،الیکٹرانکس دے آلات و ہور ایجادات دا اک ڈھیر لگیا دتا۔ انہاں تحقیقات دی بدولت سائنس نے ترقی دی تے نت نويں ایجادات دا لا متناہی سلسلہ چل پيا لہذا مستقل جستجو نے طبعی (Physical) تے زیستی (Biological) قوانین دے راز فاش کرنے شروع کر دتے۔ سائنس تے ٹیکنالوجی وچ پیش رفت دے باعث آجکا جد ید دور انہاں لوکاں دی مستقل تجقیقات تے جدو جہد دا نتیجہ اے جنہاں نے اس کائنات دا ظاہری مطالعہ کيتا۔ ایہ تحقیق اپنی مسلسل پیش رفت دے باعث قدرت دے رازاں نوں مسخر کرنے اُتے گامزن اے۔
استوں علاوہ لوکاں دے دوسرے گروہ نے بجائے اس دے کہ زندگی دی حقانیت نوں آفاق وچ تلاش کيتا جائے خود انہاں نے اک دوسری روش اختیار کيتی۔ انہاں لوکاں دی سوچ سی کہ ا گراس ظاہری کائنات دا نوں ئی خا لق اے تاں انہاں دے وجود (جسم )کا وی کوئی خالق ہوئے گا؟ لہذا اس سوچ توں اوہ وی اس تخلیق دا کچھ نہ کچھ حصہ ضرور اے۔ اپنی تاں جہ کائنات دے ظاہری وجود توں ہٹا کر اپنے وجو د ( نفس) دے اسرار دی کھوج وچ لگیا دی۔ اس طرح انہاں نے آفاق توں ہٹ کہ مطالعہ نفس وچ دلچسپی لی تے اپنی ذات پہ تجربات دا اک سلسلہ شروع کيتا توں کہ اپنے اندر دے رازِ حقیقت نوں سمجھیا جائے اس طرح توں علم نورانی مذاہب دے سلسلے نے وجود پھڑیا ایتھے ایہ گل واضح کردا چلاں کہ تمام تجربات انسان دے اپنے (Software ) یعنی ذہن (MIND (پہ کیتے گئے نہ کہ جسم پہ) پرانے وقتاں وچ لوک ایہ تصور کردے سن کہ ایہ دنیا صر ف چار عناصر توں مل کے بنی اے۔ زمین، پانی تے اگ تے ہويا، فیر سائنسی ایجادات دا سلسلہ چلا تے زیادہ توں زیادہ انکشافات سامنے آنے لگے تے ایہ طے پایا کہ کائنات108عناصر توں ملکر بنی سی۔ فیر انہاں 108عناصرکی پیچیدگیاں دے مطالعہ دے بعد ایہ اخذ کيتا گیا کہ ایہ تمام عناصر صرف اک ذرہ ایٹم (ATOM)سے ملکر بنے نيں تے انہاں عناصر وچ صرف فرق ایٹم دی ترتیب دا اے۔ اس دے بعد دی تحقیق نے ثابت کيتا کہ ایٹم ہی بنیادی ذرہ نئيں بلکہ الیکٹران ہی اوہ بنیادی ذرہ اے جو تمام دنیا دی اساس اے۔ اُتے الیکٹران دی دریافت اک مسئلہ دا پیش خیمہ ثابت ہويا۔ الیکٹران اگرچہ بنیادی ذرہ کہلایا مگر ایہ مطلق ذرہ والی فطرت ظاہر نہ کر پایا یعنی اک وقت وچ اوہ متحرک وی سی تے غیر متحرک بھی۔ کدی ایہ ذرہ دا کردار ادا کردا تے کدی اک لہر دی شکل وچ ہُندا۔ ایہ معاملہ سائنسداناں دے لئی انتہائی پیچیدہ ہوئے گیا کہ اوہ الیکٹران دی اصل تعریف کِداں کر سکن۔ لہذا اک نويں اختر ع سا منے آئی تے الیکٹران دوہری خصوصیت دا حامل ٹھہرا ئے جو لہر دے ذرات ا ور کدی صرف ذرہ دی خصوصیت دا اظہار کردا۔ مگر جدوں اس الیکٹران اُتے ہور تحقیق جاری رکھی تاں ایہ کھوج اک انتہائی درجے اُتے پہنچی کہ الیکٹران صرف تے صرف اک کمترین توانائی دا ذرہ (Energy Particle)ہے تے ایہ توانائی ہی دی خصوصیت اے جو اپنے آپ نوں الیکٹران وچ تبدیل کردی اے تے بعد وچ اس مادے وچ تبدیل ہوجاندی اے۔ مشہور سائنس دان البرٹ آئن سٹاین دی مساوات E= MC2 وی تمام مادہ تے توانائی اک دوسرے وچ تبدیل ہونے دے عمل کہ تقویت دیندی اے۔ سائنسداناں دی تمام تحقیق ہن تک سانوں ایتھے تک لیانے وچ یقینی طور پہ کامیاب ہوئے ئی اے کہ ایہ درخشاں توانائی اپنے بنیادی درجہ اُتے اس کائنات وچ جاری و ساری اے۔ جدوں کہ ہر چیز اک مخصوص جگہ گھیرتی اے تے فیر توانائی وچ تبدیل ہوئے سکدی اے۔
یہ تاں گل ہوئے رہی سی ا ن لوکاں دے بارے وچ جنہاں نے مسلسل آفاق دی تحقیق توں زندگی دے چند اسرار دا اندازہ لگایا تے سانوں ہستی دے نويں میدان وچ لاکھڑا کيتا۔ ہن انہاں لوکاں دے بارے وچ گل کردے نيں جنہاں نے نفس نوں اپنی تحقیق دا مرکز بنایا تے اپنے جسم و ذات اُتے ایہ تحقیق شروع کر دتی تے انہاں نے اپنی توجہ اپنے ا ند ر مرکوز کر دتی جس دے نتیجہ وچ نفوذ کرنے دے بوہت سارے طریقہ کار دریافت کیتے توں کہ ا پنے اندر دا سفر کرکے اس اکائی (جز)کو تلاش کيتا جا سکے جو دے انکو اس کائناتی حقیقت توں مربوط کردا اے۔ اس کوشش نے علم نورانی (علم مراقبہ) دے عمل نوں تقویت دی۔ تمام طریقہ کار جو مختلف طرح توں مراقبہ دے عمل وچ نظر آندے نيں وجود پائے۔ جس دا عمل دخل کم و بیش ہر مذہب دی اساس معلوم ہُندا اے۔ آ ج مراقبہ دے عمل وچ جو جدت تے انواع و قسماں دے طریقہ کار نظر آندے نيں انہاں لوکاں دے مرہون منت اے جنہاں نے اپنے نفس نوں تحقیق دے لئی چنا۔ انہاں تحقیقات تے مراقبہ دی مختلف حالتاں وچ لوکاں نے محسوس کيتا کہ اس سارے نظام عالم وجود وچ شعوری توانائی دا نفوذ تے منسلکہ رشتہ اے۔ مراقبہ دی گہری حالتاں وچ ہن ہر فرد واحد دا واسطہ اک ا اسيں گہرا احساس دلانے وا لے وجود یعنی خودی ( وچ ،SELF)سے پيا تے ایہ اخذ کيتا گیا کہ ایہ جو سلسلہ کائنات وچ توانائی دا عمل دخل نظر آندا اے اس دی کوئی حقیقت نئيں بلکہ اک اعلیٰ حس آگاہی (Supreme Consciousness) اے جس دا اس کائنات وچ نفوذ اے۔ ہن انہاں تحقیقات مراقبہ تے سائنس وچ کدی کدی ہم آہنگی ہونے دے ممکنات موجو د نيں۔ اس فطرت دی ہر شے کچھ نئيں سوائے اک مطلق حس آگاہی کے۔ ایہ اک اعلیٰ مطلق خبر آگاہی جس دا ہر طرف نفوذ اے تے ایہی اوہ اللہ اے جو کائنات وچ سانوں اپنی ذات دے اندر تے باہر محسوس ہُندا اے ( اللہ نور السمٰوات ولارض) ( ھو ا ول و آخر ظاہر و باطن) کدی اسيں اپنی ذات (خودی ) نال تعلق سانوں اک رابطہ ملدا اے کہ اسيں اپنے اللہ نوں جاناں (من عرفہ نفسہ فقد عرفہ رب)۔ (ایتھے ایہ گل واضع کردا چلاں کہ اس درجہ دے احساس خود شناسی پہ وحدت الوجود دا مغالطہ نہ ہو، اگلی کسی تحریر وچ اس فلسفہ وی بیان کرداں گا )۔ مراقبہ اک عمل اے جو اپنی گہری حالتاں وچ کِسے وی شخص دے لئی وجود حقیقی توں روابط دا ذریعہ بندا اے
علم نورانی (مراقبہ)
[سودھو]مدتاں توں لوک مراقبہ نوں اک انتہائی پرا سرار تے مشکل موضوع سمجھدے رہے نيں ہمیشہ وڈے بُڈھے تے فار غ لوکاں نوں اس دا حقدار سمجھیا جاندا رہیا اے۔۔ مراقبہ اُتے پوری دنیا وچ سائنسی طریقہ کار دے تحت تجربات کر کے اخذ کر ليا اے کہ اس عمل توں انسانی ذہن تے جسم اُتے انتہائی اعلیٰ مثبت اثرات مرتب ہوئے تے نيں جس وچ تعلیم و عمر دی کوئی قید نئيں ہن کوئی بوڑھا ہوئے یا جوان سب ہی مراقبہ دی کرنے مے دلچسپی رکھدے نيں ہور برآں ہن تواسکول و کالج وچ مراقبہ دی تعلیم نوں اک لازمی مضمون دی حیثیت حاصل ہُندی جا رہی اے کم و بیش پوری دنیا وچ مراقبہ دی تربيتی کلاسز دا اجرا ہوئے چکيا اے اعلیٰ تعلیم یا فتہ ڈاکٹر تے صحتی ادارے اپنے مریضاں نوں روزانہ مراقبہ کرنے دا مشورہ دیندے نيں مراقبہ جو پہلے وقتاں وچ صرف مذہب دا حصہ سمجھیا جاندا سی ہن دنیاوی پیش قدمی دے علاوہ روز مرہ مسائل دے حل دے لئی وی مرکزی حیثیت اختیار کر گیا اے اج پوری دنیا وچ ذہنی دباﺅ نوں کم کرنے تے ذہنی سکون حاصل کرنے دے لئی مراقبہ نوں مرکزی حیثیت حاصل ہوئے چکی اے تے اسنوں اج دے وقت وچ انتہائی میسر آلہ قرار دے دتا گیا اے جداں جداں معاشرہ وچ اس دی آگاہی ودھدی جا رہی اے نتیجہ وچ انسانی بھائی چارہ تے عالمی اتحاد وچ وادھا ہُندا چلا جا رہیا اے جدوں زیادہ لوک مراقبہ دی بدولت ذاتی شناسائی حاصل کردے جاواں گے انکو کائنات دی سچائی تے اصلیت دا قرب حاصل ہوئے گا تے نتیجہ عالمی بھائی چارہ وجود وچ آئے گا۔
عبادت تے مراقبہ وچ فرق
[سودھو]سانچہ:نیم حذف مراقبہ تے عبادت وچ فرق اُتے گل کرنے توں پہلے ایہ گل قابل توجہ اے کہ عبادت توں مراد کس مذہب توں اے ؟ جے ایتھے مراقبہ توں مراد تمام مذاہب توں اے تاں فیر اس موضوع اُتے وکھ وکھ ہر مذہب دی عبادت توں مراقبے دا موازنہ لازم آندا اے۔ لیکن فیر ایسی صورت وچ اسنوں ---- عبادت تے مراقبہ وچ فرق ---- دی بجائے ---- عبادت تے تعمق وچ فرق ---- کہنا زیادہ موزاں ہوئے گا تے اس دی منطقی وجہ ایہ اے کہ مراقبہ (muraqibah) اپنی اصل وچ اسلامی پس منظر رکھدا اے تے مراقبہ تے عبادت وچ فرق دی عبارت استعمال کيتی جائے تاں اس توں ذہن وچ مراقبہ تے نماز دا فرق ہی آندا اے جدوں کہ meditation چونکہ ہر مذہب وچ استعمال ہونے والا اک تصور اے (گو اس دے ہر بولی وچ وکھ وکھ ناں نيں) تے عربی، فارسی تے اردو تِناں زباناں وچ اس دے لئی مراقبے دے نال نال تُعمِّق دا لفظ لغات وچ آندا اے، لغات وچ مراقبے نوں استبصار وی کہیا جاندا اے لیکن ایہ اپنے معنےآں وچ enlightenment توں زیادہ نیڑے اے۔
عبادات وچ اللہ توں گل کيتی جاندی اے تے اپنا رابطہ ازل توں جوڑا جاندا اے مگر مراقبہ وچ اپنے باطن دی ا سی ہ گہرائیاں وچ جا کے اپنے اللہ نوں سنیا جاندا اے تے کائنات دی حقیقت توں نا صرف شناسا ہويا جاندا اے بلکہ مشاہدۂ قدرت وی کيتا جاندا اے۔ مراقبہ دا نصب العین (مقصد)صرف تے صرف آپ دے جسم، جذبات ،اور ذہن نوں یکجا کرنا اے تے اس اعلیٰ درجے دی یکسوئی دا مقصد صرف اپنے باطن وچ موجزن آگہی دے بحر بیکراں وچ غوطہ زن ہونا اے ایتھے توں کشف و وجدان دے دھارے پھوٹتے نيں۔ اس طرح اک انسان دا رابطہ کائنات دی اصل توں جڑ جاندا اے تے علم و عر فان دے چشمے پھو ٹ پڑ تے نيں۔ کامیابیاں دے دروازے کھل جاندے نيں۔ تے انسان پستی دے گرداب توں نکل کے ہستی دے نويں میدان وچ آ جاندا اے جتھے ہر طرف بہار ہی بہار اے۔ بہار وی ایسی کہ خزاں نئيں ہُندی تے سوچ انسانی آسمان دی بلندی نوں چھوندی اے تے لذت وی ایسی
ع کہ جداں روح ستارےآں دے درمیاں گزرے
ایہی زندگی دا موسم بہار اے جس دے آ جانے دے بعد ہر طرف کامیابیاں دے دروازے کھل جاندے نيں تے انسانی سوچ دا سفر اک نويں سمت گامزن ہوئے جاندا اے۔ جس دے سامنے اک وسیع و عریض میدان عمل اے تے ایتھے دی سلطنت وچ صرف اج دی حکمرانی جدوں کہ گذشتہ کل دی کسی تلخی دا دکھ نئيں تے آنے والے کل دی خوشیاں دا دور دورہ اے۔ ایتھے لذت و سرور دا اوہ سماں اے جو دنیا دے کسی نشے وچ نئيں۔ تے خواب حقیقت دے روپ وچ بدل جاندے نيں جدوں کہ زندگی سوچاں دی تنگ و تاریک گلیاں وچ دھکے کھانے دی بجائے روشن تے وسیع میداناں وچ سفر کردی اے۔ ہن اس دا سفر کوئی سڑاند والا جوہڑ نئيں جس وچ اوہ غوطے کھائے بلکہ اک بحربیکراں جس دے سفینے صرف کامیابی ،خشحالی تے سکون دی منزل تک لے جاندے نيں۔
نفس، وچ (مثلاSelf, I, Ego) تے مراقبہ
[سودھو]درحقیقت آپ صرف اک احساس خودی (Self) نيں۔ تے ایہ حس آگاہی اے نہ دے آپ دا ذہن، جسم یا فیر خیالات بلکہ اس مکمل شعوریت (خودآگاہی) نيں جو محسوس کردی اے۔ تے شاہد بنی ہوئیاں نيں کہ آپ زندگی وچ کیہ رول ادا کر رہے نيں۔ ایہ احساس خودی اپنی خاصیت دے اعتبار توں انتہائی اُتے سکون، ٹھہراﺅ والا ،از سرنو زندگی بخشنے والا اے۔ مراقبہ اک خودی (Self )کو اپنے اندر جاننے دا عمل اے۔ اس موقع پہ آپ کہہ سکدے نيں کہ اک فرد ایہ کس طرح جان سکدا اے کہ اس دے اندر خودی (Self ) موجود اے جوان تمام واقعات و حالات دا مشاہدہ کر رہی اے جو ہماریا ذہن یا جسم اس زندگی وچ کر رہیا اے۔ یہ گل ایتھے تک واضح ہوئے گئی کہ مراقبہ اک ایسا عمل اے۔ جو سانوں اپنے اندر موجود خودی (Self) توں ملانے دا ذریعہ بندا اے تے ایہ خودی اپنی خاصیت دے اعتبار توں انتہائی اُتے سکون، ٹھہراﺅ والی تے از سرنو زندگی بخشنے والی اے۔ لہٰذا اسيں چاہے ںگئے کہ مراقبہ نوں سمجھنے دے لئی اسيں سب توں پہلے اپنے اندر موجود خودی (Self) نوں جاناں۔ آپ اس خودی نوں تے وی ناں دے سکدے نيں۔ مثلاً، نفس، وچ (مثلاSelf, I, Ego) وغیرہ آؤ ہن اک چھوٹا جہا تجربہ کردے نيں جو انتہائی دلچسپی دا حامل اے تے آپ دے لئی اس (ماں ) توں شناسا ئی دا ذریعہ بنے گا۔
وچ (Self) دا انسانی وجود نال تعلق
[سودھو]”آپ اپنی اکھاں بند کر کے کوئی اک لفظ، کسی دا ناں یا اللہ دا ناں 25 مرتبہ اپنے ذہن وچ دہراواں مگر گنتی دل ہی دل وچ ہونی چاہیے مگر گنتی کردے ہوئے ذہن وچ کوئی تے خیال نئيں آنا چائیے تے جے گنتی وچ کوئی غلطی ہوئے تاں دوبارہ توں گنتی شروع کر دتے۔ مگر گنتی ذہن وچ ہی رہے ناکہ ہتھوں یا انگلیاں پہ“ اس تجربہ دے کرنے دے بعد ہوئے سکدا اے کہ آپ کامیابی دے نال25 مرتبہ اک لفظ اپنے ذہن وچ گندے رہے ہون گے تے خیال وی ذہن وچ آندا ہوئے گا۔ یا ہوئے سکدا اے کہ چند خیالات ذہن توں گزرے ہون۔ یا فیر پہلی کوشش ناکام ہوئے گئی ہوئے تے کئی مرتبہ اس تجربہ نوں کرنا پيا ہوئے تاں فیر جا کے 25 مرتبہ دی گنتی پوری ہوئی ہوئے یا فیر خیالات وی آ رہے ہاں تے گنتی وی جاری رہی ہوئے۔ ہوئے سکدا اے کہ آپ کامیابی دے نال ایہ تجربہ نہ کر پائے ہاں کہ آپ 25 مرتبہ کوئی اک لفظ دہراواں تے کوئی خیال وی ذہن وچ نہ آئے ۔
مراقبہ تے ذات (Self ) توں شناسائی
معاملہ کچھ وی، تجربہ کچھ وی ہو، گل حقیقت اے کہ آپ اپنے اندرونی خودی (Self ) دے وجود دا انکار نہ کرپاواں گے۔ کیونجے جدوں آپ دا ذہن گنتی وچ مصروف سی تاں اوہ کون سی جو مشاہدہ کر رہیا سی کہ ذہن توں خیالات گزر رہے نيں؟وہ کون سی جو اک ہی وقت وچ مشاہدہ کر رہیا سی کہ ذہن وچ خیالات وی آ رہے نيں تے گنتی وی ہوئے رہی اے ؟ کیونجے آپ دا ذہن نوں یقینا گنتی وچ مصروف سی۔ یقینا آپ کدرے گے کہ اوہ وچ سی جو دیکھ رہیا سی کہ کوئی خیال ذہن وچ آ رہیا اے تے گنتی وی صحیح ہوئے رہی اے۔ اوہ کون سی جو مشاہدہ کر رہیا سی؟ آپ دا جسم یا فیر آپ دا ذہن؟ یا فیر آپ خود؟ جے آپ ایہ سارا عمل دیکھ رہے سن تاں آپ نوں اپنے ذہن تے جسم توں علاحدہ ہونا چاہیے۔ جی ہاں! دراصل ایہ حس آگاہی ہی تاں خودی (Self-I) اے جو آ پکو اپنے خیالات تصورات توں آگاہ کردی تے صرف تے صرف خودی (Self-me) ہی اے جو آ پکو بتلاندی اے کہ ا پکے اندر تے باہر کيتا ہوئے رہیا اے ؟ کتھے ہوئے رہیا اے ؟ و ہور توں آگاہی دا سبب بندی۔ اس جاننے والے نوں جاننے دا عمل ہی مراقبہ اے۔ مراقبہ دراصل اپنی ذات توں شناسائی دا عمل اے .
باہرلے جوڑ
[سودھو]- روزنامہ نوائے وقت *تحریر و تحقیق: محمد الطاف گوہر 10 اکتوبر2008 اشاعت خاص
- کتاب لذت آشنائی' *تصنیف : محمد الطاف گوہر[۱]
حوالے
[سودھو]- ↑ اک موقع آن لائن اُتے لفظ مراقبہ دی اصل الکلمہ
|