ہاروت و ماروت ایہ دونے فرشتے سن جو شہر بابل وچ بصورت انسان رہندے سن، اوہ علم سحر توں واقف سن، جو کوئی سحر سیکھنے دا طالب انہاں دے پاس جاندا اول تاں اوہ اسنوں منع کردے کہ اس وچ ایمان جانے دا خطرہ اے اس اُتے وی جے اوہ باز نہ آندا تاں اسنوں سکھا دیندے اللہ تعالیٰ نوں انہاں دے ذریعہ بندےآں دی آزمائش منظور سی جداں کہ خوبصورت انسانی شکل وچ فرشتےآں دے ذریعہ اللہ تعالیٰ نے قوم لوط نوں آزمایا سی۔[۱]
صاحب تفسیر حقانی لکھدے نيں۔ ہاروت و ماروت شہر بابل وچ دو شخص سن کہ جنہاں نوں انہاں دے عجائب افعال تے نیک چلن دی وجہ توں انہاں نوں لوک فرشتہ کہندے سن تے انہاں دا ایہ لقب مشہور ہوئے گیا سی۔ ایہ دو شخص اس فن توں واقف سن مگر اسنوں برا سمجھدے سن ۔ ایتھے تک کہ جو شخص انہاں دے پاس سیکھنے آندا اس توں ایہ کہہ دیندے سن کہ بھائی خدا نے ایہ علم سانوں تواڈی آزمائش دے لئی دتا اے اسنوں نہ سیکھو ورنہ ایمان جاندا رہے گا۔[۲]
