اقرع بن حابس
| اقرع بن حابس | |
|---|---|
| جم |
|
| مقام وفات |
|
ترمیم  | |
ناں ونسب[سودھو]
فراس نام، اقرع لقب، نسب نامہ ایہ اے ،اقرع بن حابس بن عبقان محمد بن سفیان ، ابن محاشع بن دارم بن مالک بن حنظلہ بن مالک بن زید مناۃ بن تمیم تمیمی، زمانہ جاہلیت وچ شرفائے بنی تمیم وچ سن، اسلام دے بعد وی ایہ اعزاز قائم رہیا۔
اسلام توں پہلے[سودھو]
اقرع باضابطہ اسلام قبول کرنے دے بہت پہلے اسلام توں متاثر سن ؛چنانچہ فتح مکہ حنین اورطائف وچ کفر دی حالت وچ آنحضرتﷺ دے نال سن ۔ [۱]
مجلس مفاخرہ[سودھو]
فتحِ مکہ دے بعد جدوں روسائے تمیم مدینہ آئے تاں اقرع وی سن ،روسائے عرب دی طرح بنی تمیم دے عمائد وچ وی عالی نسبی دا وڈا غرور اوردولت دا وڈا نشہ سی، فخر وتعلی دی مجلساں ہودیاں سن، جنہاں نوں روساء عمائد اپنے اپنے فخریہ سناتے سن ،مدینہ آئے تاں ایہ تمام لوازم نال سن ،کاشانۂ نبویﷺ اُتے پہنچ کے ارکانِ وفد نے آواز دی، محمدﷺ باہر نکلو، آپ نوں ناگوار ہويا توں اسيں حجرۂ اقدس توں باہر تشریف لیائے ،روسائے تمیم نے کہیا اسيں لوک فخاری دے لئی آئے نيں، اجازت دو کہ ساڈے شاعر بلغاء اپنی سحر بیانی دے جوہر دکھاواں، ابن ہشام دی روایت اے کہ آپ نے انہاں دی درخواست قبول کرلئی ،لیکن صاحب اسد الغابہ لکھدے نيں کہ آپ نے فرمایا وچ شعر بازی تے فخاری دے لئی نئيں مبعوث ہويا ہاں،لیکن جے تسيں ايسے دے لئی آئے ہوئے تاں اسيں وی اس توں باہر نئيں نيں، اجازت ملنے دے بعد عطار دبن حاجب کھڑے ہوئے اورنہایت فخرومباہات دے نال بنی تمیم دے تمول ،ثروت ،اثرواقتدار، عالی نسبی،شجاعت وبہادری اورمہمان نوازی دی جاہلانہ داستان سنائی انہاں دی تقریر ختم ہونے دے بعد مسلماناں دی جانب توں جواب دے لئی حضرت ثابت بن قیسؓ کھڑے ہوئے، لیکن ایہ جواب کيتا تھا؛بلکہ آنحضرتﷺ دی بعثت ،قرآن دا نزول، اسلام دی تبلیغ، انصار دی حمایت اوراعلائے کلمۃ اللہ دی تریخ اوراسلام دی دعوت سی، ثابت دے بعد بنی تمیم دے معزز رکن زیر قان بن بدر اٹھے، اوراسی جاہلیت دی غرور آمیز داستان نوں اشعار وچ دہرایا، انہاں دے مقابلہ وچ دربارِ رسالت دے ملک الشاعر اورطوطیِ اسلام حضرت حسان بن ثابتؓ نوں جواب دا حکم ہويا، انہاں نے جواب دتا۔
اسلام[سودھو]
روسائے بنی تمیم دی فخاری اورمسلماناں دے تبلیغی جواب دا ایہ اثر ہويا کہ بنی تمیم دے معزز رکن اقرع بن حابسؓ نے اٹھیا کر اپنے ارکان توں کہیا،"محمدﷺ دے خطیب ساڈے خطیباں اوران دے شاعر ساڈے شاعر توں زیادہ بہتر نيں، انہاں دی آوازاں، ساڈی آوازاں توں زیادہ شیريں اوردلآویز نيں(سیرۃ ابن ہشام ،جلد2،ذکر قدوم وفدتمیم ونزول سورۂ حجرات وچ ایہ واقعات نہایت مفصل نيں ،اساں صرف انہاں دا خلاصہ نقل کيتا اے )ماں شہادت دیندا ہاں کہ خدا دے علاوہ کوئی معبود نئيں، آپ خدا دے رسول نيں، اس دے پہلے جو کچھ ہوچکيا اوہ آپ نوں کوئی نقصان نئيں پہنچیا سکدا، قبول اسلام دے بعد انہاں نوں کسی غزوہ وچ شرکت دا حصہ نئيں ملا، مگر آنحضرتﷺ نے بعض سرایا دے مال غنیمت وچ انہاں دا حصہ وی لگایا؛چنانچہ حجۃ الوداع دے پہلے جو سریہ بھیجیا سی، اس دے مال غنیمت وچوں تھوڑا سا سونا انہاں نوں عطا فرمایا۔ (بخاری کتاب المغازی باب بعث علیؓ بن ابی طالب وخالدؓ بن ولید الی الیمن)
عہد خلفاء[سودھو]
عہد نبویﷺ وچ اقرع غزوات وچ نہ شریک ہو سکے سن خلفاء دے زمانہ وچ اس دی تلافی دی کوشش کيتی عہد صدیقی وچ یمامہ دی مشہور جنگ وچ حضرت خالد بن ولیدؓ دے نال سن فیر عراق دی فوج کشی وچ وی انہاں دے نال نکلے اورابنار دی فتوحات وچ شریک ہوئے، دو مۃ الجندل دے معرکہ وچ شرجیلؓ بن حسنہ دے نال سن، حضرت عثمانؓ دے زمانہ وچ بعض معرکہ دے قرع دی امارت وچ سر ہوئے،عبد اللہ بن عامرؓ والی خراسان نے انہاں نوں خراسان دے اک حصہ اُتے مامور کيتا تھا؛چنانچہ جوزجان انہاں ہی دی قیادت وچ فتح ہويا۔
شہادت[سودھو]
حافظ ابن حجر دے بیان دے مطابق ايسے غزوہ وچ شہید ہوئے۔ [۲]
ہورویکھو[سودھو]
حوالے[سودھو]
باہرلےجوڑ[سودھو]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
