غزوہ بنی قینقاع
غزوہ بنی قینقاع | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بسلسلہ مسلم-یہود جنگیں | |||||||
| |||||||
محارب | |||||||
مسلمان مدینہ | یہود مدینہ | ||||||
کمانڈر اور رہنما | |||||||
محمد صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم | عبد اللہ بن ابی | ||||||
طاقت | |||||||
نامعلوم | 700 [۲] | ||||||
ہلاکتیں اور نقصانات | |||||||
نامعلوم | نامعلوم |
غزوہ بنی قَینُقاع [عربی: غزوة بني قينقاع]، یہودیاں دے نال پیغمبر اسلام(ص دا پہلا غزوہ اے۔ ایہ جنگ یہودی قبیلے بنو قینقاع دے نال لڑی گئی جنہاں نے رسول اللہ دے نال عہد شکنی دی سی تے مذکورہ غزوے دے دوران انہاں دا محاصرہ کیتا گیا تے آخر کار ہتھیار ڈالنے اُتے مجبور ہوئے تے جلا وطن کيتے گئے۔
مدینہ منورہ وچ آباد یہودیوں دا اک قبیلہ۔ نبی کریمصلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے مدینے دے یہودی قبیلےآں نال ایہ معاہدہ کیتا سی کہ جنگ دی صورت وچ فریقین اک دوسرے دی مدد کرن گا (دیکھو: میثاق مدینہ)۔ جنگ بدر دے موقع اُتے یہود نے اس معاہدے دی خلاف ورزی کیتی تے غیر جانبداری دا اعلان کر دتا۔ مسلمان اکیلے ای مشرکین مکہ اُتے فتح حاصل کرکے مدینے واپس پرتے تے یہودیاں نوں تے ناگوار گزریا۔ حسد وچ اوہ مسلم دشمنی اُتے اتر آئے۔ مجبوراً مسلماناں نوں سب توں پہلے یہود دے قبیلہ بنو قینقاع نوں مدینے توں جلاوطن کرنا پیا۔ ایہ خیبر وچ جا آباد ہوئے۔ مگر اسلام دشمنی توں فیر وی باز نہ آئے۔ بدستور سازشاں وچ مصروف رہے۔ اسلامی لشکر نے جنگ خیبر وچ انہاں دی سرکوبی کیتی۔
رمضان2 ھ وچ حضور صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم جنگ ِ بدر دے معرکہ توں مدینہ واپس پرتے۔ اس دے اک مہینے بعد ہی 15 شوال 2ھ وچ غزوہ بنی قینقاعدا واقعہ درپیش ہویا۔ بدر دے بعد یہودیاں نے شر تے عداوت دا مظاہرہ کیتا مدینہ دے اطراف وچ یہودیاں دے تن وڈے وڈے قبیلے آباد سن۔بنو قینقاع، بنو نضیر، بنو قریظہ۔ انہاں تناں نال مسلماناں دا معاہدہ سی مگر جنگ ِ بدر دے بعد جس قبیلہ نے سب توں پہلے معاہدہ توڑیا اوہ قبیلہ بنو قینقاع دے یہودی سن جو سب توں زیادہ بہادر تے دولت مند سن۔ واقعہ ایہ ہویا کہ اک برقع پوش عرب عورت یہودیاں دے بازار وچ آئی، دکانداراں نے شرارت کیتی تے اس عورت نوں ننگا کر دتا اس اُتے تمام یہودی قہقہہ لا کے ہسن لگے، عورت چلائی تے اک عربی آیا تے دکان دار نوں قتل کر دتا اس اُتے یہودیاں تے عرباں وچ لڑائی شروع ہو گئی۔
حضور صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم نوں خبر ہوئی تے تشریف لیائے تے یہودیاں دی اس غیر شریفانہ حرکت اُتے ملامت فرمانے لگے۔ اس اُتے بنوقینقاع دے خبیث یہودی بگڑ گئے تے بولے کہ جنگ ِبدر دی فتح توں تساں مغرور نہ ہو جاؤ مکہ والے جنگ دے معاملہ وچ بے ڈھنگے سن اس لئی تساں نے انہاں نوں مار لیا اگر اساں نال تساں دا سابقہ پیا تے تہانوں معلوم ہو جائے گا کہ جنگ کس چیز دا ناں اے؟ تے لڑنے والے کداں دے ہُندے نیں ؟ جدوں یہودیاں نے معاہدہ توڑدتا تے حضور صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم نے نصف شوال 2 ھ پیر دے دن انہاں یہودیاں اُتے حملہ کر دتا۔ یہودی جنگ دی تاب نہ لا سکے تے اپنے قلعیاں دا پھاٹک بند کرکے قلعہ بند ہو گئے مگر پندرہ دن دے محاصرہ دے بعد بالآخر یہودی مغلوب ہو گئے تے ذی القعدہ دے چاند رات نوں یہودی ہتھیار ڈال دینے اُتے مجبور ہو گئے۔ حضور صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم نے صحابۂ کرام دے مشورہ توں انہاں یہودیاں نوں جلاوطن کر دتا تے ایہ عہد شکن،بدذات یہودی ملک شام دے مقام اذرعات وچ جاکے آباد ہو گئے۔[۳]
غزوہ بنی قینقاع | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
سلسلۂ محارب: | |||||||||||||
| |||||||||||||
فریقین | |||||||||||||
مسلمان | بنی قینقاع دے یہودی | ||||||||||||
قائدین | |||||||||||||
حضرت محمدؐ حمزہ بن عبدالمطلب علی بن ابی طالب |
بنی قینقاع | ||||||||||||
اس جنگ وچ بنو قینقاع نوں آخر کار ہتھیار سُٹنا پڑے تے انہاں نوں مدینہ بدر کیتا گیا۔ |
تاریخ صدر اسلام |
---|
شخصیتاں |
پیغمبر اسلامؑ • حضرت علیؑ • حضرت فاطمہؑ • صحابہ • |
غزوات |
غزوہ بدر • غزوہ احد • غزوہ خندق • غزوہ خیبر • غزوہ فتح مکہ • ہور غزوات |
شہر تے مقامات |
مکہ • مدینہ • طائف • سقیفہ • خیبر • جنت البقیع • |
واقعات |
بعثت • ہجرت حبشہ • ہجرت مدینہ • صلح حدیبیہ • حجۃ الوداع • واقعۂ غدیر • |
متعلقہ مفاہیم |
اسلام • تشیع • حج • قریش • بنو ہاشم • بنو امیہ • |
پیغمبر اکرمؐ دی مدنی زندگی | ||
---|---|---|
ہجرت نبوی | 622ء بمطابق 1ھ | |
معراج | 622ء بمطابق 1ھ | |
غزوہ بدر | 624ء بمطابق 17 رمضان سنہ 2ھ | |
بنیقینقاع دی شکست | 624ء بمطابق 15 شوال سنہ 2ھ | |
غزوہ احد | 625ء بمطابق شوال سنہ 3ھ | |
بنو نضیر دی شکست | 625ء بمطابق سنہ 4ھ | |
غزوہ احزاب | 627ء بمطابق سنہ 5ھ | |
بنو قریظہ دی شکست | 627ء بمطابق سنہ 5ھ | |
غزوہ بنی مصطلق | 627ء بمطابق سنہ 5 یا 6ھ | |
صلح حدیبیہ | 628ء بمطابق سنہ 6ھ | |
غزوہ خیبر | 628ء بمطابق سنہ7ھ | |
پہلا سفرِ حجّ | 629ء بمطابق 7ھ | |
جنگ مؤتہ | 629ء بمطابق 8ھ | |
فتح مکہ | 630ء بمطابق 8ھ | |
غزوہ حنین | 630ء بمطابق 8ھ | |
غزوہ طائف | 630ء بمطابق 8ھ | |
جزیرة العرب اُتے تسلط | 631ء بمطابق 9ھ | |
غزوہ تبوک | 632ء بمطابق 9ھ | |
حجۃ الوداع | 632ء بمطابق 10ھ | |
واقعۂ غدیر خم | 632ء بمطابق 10ھ | |
وفات | 632ء بمطابق 11ھ |
قبیلہ بنی قَینُقاع دا تعارف
[سودھو]بنو قَینُقاع، رسول اللہ دے زمانے وچ مدینہ دے یہودی قبائل وچوں اک سی ۔ بعض مؤرخین نے اس قبیلے دے یہودی نژاد ہونے وچ شک و شبہے دا اظہار کیتا اے تے انہاں نوں "عیسو" (ادوم) دی نسل وچ قرار دتا اے، جو یعقوب دا بھائی سی ۔ [۴] بنو قینقاع دے نام تے انہاں دی بہت سی رسماں دی عرباں توں مشابہت[۵] دے باوجود، انہاں دے یہودی نژاد ہونے وچ شک و تردد دے لئے کوئی معتبر دلیل نئيں اے۔ تے ایہ وی واضح نئيں اے کہ اوہ کس وقت مدینہ توں ہجرت کرچدے نيں۔
مدینہ اُتے یہودی قبائل دے تسلط دے بعد، انہاں دی طاقت بنو قیلہ دے عرباں نوں منتقل ہوئی چنانچہ یہودیاں نوں دوسرے عرب قبائل دے نال معاہدے منعقد کرنا پڑے تے بنی قینقاع دوسرے دو یہودی قبائل دے برعکس ـ جنہاں نے اوس دے نال معاہدے منعقد کيتے سن ـ قبیلۂ خزرج دے حلیف سن ۔[۶] جواد علی[۷] انہاں نوں اوس دے حلیف سمجھدا اے جو درست نئيں اے۔ واضح اے کہ بنو قینقاع تے دوسرے یہودی قبائل (بنو قریظہ تے بنو نضیر) دے درمیان رقابت تے مخالفت پائی جاندی سی تے انہاں دے درمیان کئی مرتبہ جنگاں وی ہوئیاں سن۔[۸]
بنو قینقاع مدینہ دے جنوب مغربی حصے وچ سکونت پذیر سن تے انہاں قلعہ ہور بازار مشہور سی ۔[۹] تے ایہ گل کہ اوہ مدینہ دے مرکز وچ مجتمع سن [۱۰]، درست نئيں اے۔ دوسرے یہودی قبائل دے برعکس، مدینہ وچ اوہ باغات، نخلستاناں تے زرعی زمیناں دے مالک نہ سن بلکہ لوہاری، سناری تے کفاشی انہاں دے اہم پیشاں وچ شمار ہُندی سی۔[۱۱]
جنگ دے اسباب
[سودھو]پیغمبر اسلامؐ نے ہجرت مدینہ دے بعد یہودیاں دے نال اک معاہدہ منعقد کیتا تے انہاں نوں اجازت دی کہ مدینہ وچ رہیاں بشرطیکہ اوہ مسلماناں دے خلاف کسی دی مدد نہ کراں۔ بنو قینقاع پہلا قبیلہ سی جس نے عہدشکنی دی تے مسلماناں دے خلاف جنگ و پیکار دا راستہ اپنایا۔[۱۲]
جنگ دے آغاز دے بارے وچ منقولہ روایات
[سودھو]اس قضیئے دے آغاز دے بارے وچ مؤرخین دی روایات وچ تن نکات دکھادی دیندے نيں:
- رسول خدا غزوہ بدر دے بعد (رمضان سنہ 2 ہجری وچ ) مدینہ واپس آئے تے بنو قینقاع دے یہودیاں نوں انہاں دے بازار وچ اکٹھا کیتا تے انہاں نوں نصیحت کيتی کہ "قریش دی شکست توں عبرت لاں" تے اسلام قبول کراں؛ یہودیاں نے جواب دتا: "ہم جنگجو لوگ نيں تے قریش دی مانند شکست قبول نئيں کرن گے"۔
- اک مسلمان خاتون دودھ بیچنے[۱۳] یا زیوارت خریدنے[۱۴] دی غرض توں بنو قینقاع دے بازار وچ گئی تے اک یہودی سنار نے اوہدی بےحرمتی دی تے اس دا مذاق اڑایا۔ اک مسلمان مرد نے اس خاتون دی حمایت دی تے سنار نوں ہلاک کردتا تے اوہ خود وی اسی وقت یہودیاں دے ہتھوں قتل ہويا۔ خبر رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نوں ملی تے آپؐ نے جنگ دا انتظام کیتا۔
- جدوں سورہ انفال دی آیت 58 رسول اللہؐ اُتے اتری (وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِن قَوْمٍ خِيَانَةً فَانبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَى سَوَاء إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الخَائِنِينَ
؛ترجمہ: تے جے آپ کسی جماعت دی خیانت توں فکرمند ہاں تو انہاں دے عہد و پیمان نوں انہاں دی طرف پھینک دیجئے کہ معاملہ برابر ہو جائے، بلاشبہ اللہ بددیاندی کرنے والےآں نوں دوست نئيں رکھدا) تو رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم بنو قینقاع دی خیانت توں فکرمندی دا اظہار کردے انہاں دے نال جنگ دے لئے نکلے۔ ابن اسحق متذکرہ تیناں اسباب دا الگ الگ تذکرہ کردا اے لیکن سورہ انفال دی آیت دے بجائے سورہ آل عمران دی آیت 11 تے 12 دی طرف اشارہ کردا اے۔
واقدی پہلے تے دوسرے نکتاں نوں اک دوسرے توں ہمآہنگ کردے ذکر کردا اے تے ابن سعد صرف تیسرے نکتے دا تذکرہ کردا اے۔ طبری پہلے تے تیسرے نکتاں نوں ملیا دے لکھدا اے کہ: "یہودیاں نے رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی دعوت مسترد دی تو ایہ آیت کریمہ (سورہ انفال دی آیت 58) نازل ہوئی۔ بعض ہور مآخذ وچ غزوہ بدر دے بعد یہودیاں دی سرکشی تے عہدشکنی دی لیکن اوہ سرکشی تے بغاوت دے لئے کسی مصداق دی طرف اشارہ نئيں کردے۔[۱۵] واٹ دا گمان[۱۶] ایہ اے کہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دے خلاف کچھ اقدامات ہورہے سن تے احتمال ایہ سی کہ یہودی انہاں اقدامات دے اصل عناصر دی حوصلہ افزائی کردے سن ۔
وقت جنگ
[سودھو]بعض مآخذ نے شنبہ 15 شوال سنہ 2 ہجری تے اسی سال یکم ذوالقعدہ نوں بالترتیب جنگ دا آغاز و انجام قرار دتا اے۔[۱۷] اک روایت وچ منقول اے جدوں رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم بنو قینقاع اُتے غالب آئے تے مدینہ پلٹ آئے، ایہ 10 ذوالحجہ تے عید الاضحی دا دن سی تے آپؐ نے پہلی بار لوگاں دے نال نماز عید ادا کيتی۔[۱۸]
طبری اک روایت وچ ابن اسحق توں نقل کردے ہوئے لکھدے نيں کہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے غزوہ بدر دے بعد، شوال تے دے ابتدائی ایام دے سوا شوال تے ذوالقعدہ دے باقی ایام مدینہ وچ گذارے۔[۱۹]اک روایت وچ اے کہ ایہ غزوہ صفر المظفر سنہ 3 ہجری دے دوران انجام پایا۔[۲۰] ایتھے تک وی کہیا گیا اے کہ بنو قینقاع تے بنو نضیر دی جلاوطنی بیک وقت انجام نوں پہنچی اے۔[۲۱] بہر حال روایات دی گوناگونی دی وجہ توں اس جنگ دی صحیح تاریخ دا تعین دشوار اے۔
جنگ تے اس دا انجام
[سودھو]بنو قینقاع دے یہودی اپنے قلعے مین محصور ہوئے تے مسلماناں نے انہاں دا محاصرہ کیتا؛ محاصرہ 15 دن تک جاری رہیا تے بعدازاں یہودی ہتھیار ڈال کر باہر آئے تے جلاوطن کيتے گئے۔ کہیا جاندا اے کہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے ابتداء وچ حکم دتا سی کہ انہاں دے مرداں دی گردن زنی تے عورتاں تے بچےآں دے غلام بنانے دا حکم دتا سی لیکن بعد وچ آپؐ نے چشم پوشی دی تے انہاں نوں جلا وطن کردے شام دی حدود وچ واقع "اِذْرَعات" دے علاقے وچ روانہ کیتا۔
بلعمی دے مطابق[۲۲] رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے بنو قینقاع نوں جلاوطن کیتا تے انہاں دے حصار نوں منہدم کیتا۔ بعض یہودیاں نے اسلام قبول کیتا تے مدینہ وچ ہی باقی رہے؛ ایتھے تک کہ سنہ 9 ہجری وچ جدوں عبدالہ بن اُبیّ دے انتقال دے موقع اُتے بنو قینقاع دے چند افراد وی موجود سن ۔[۲۳] ایہ گل ـ کہ عبداللہ بن سلام وی اسلام قبول کرنے والےآں وچ شامل سی،[۲۴] نادرست اے، کیونکہ اک روایت دے مطابق اوہ رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی ہجرت مدینہ توں پہلے تے دوسری روایات دے مطابق ہجرت دے کچھ عرصہ بعد، مسلمان ہوچدے سن ۔[۲۵]
احتمال ایہ اے کہ اس جنگ وچ سعد بن معاذ نوں حکم ملیا سی کہ دوسرے یہودیاں نوں اس واقعے وچ مداخلت توں باز رکھن؛[۲۶] رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دا سفید پرچم اس جنگ وچ حمزۃ بنعبد المطّلب دے دوش اُتے سی ۔[۲۷]؛ ابو لبابہ بنن منذر رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی جانب توں مدینہ وچ جانشین مقرر کيتے گئے سن [۲۸]؛ منذر بن قدامہ سلمی باغیاں دے ہتھ باندھنے اُتے تے[۲۹] [[محمد بن مسلمہ|محمّد بن مَسلمہ[[ انہاں دے اموال اکٹھے کرنے اُتے مامور سن ۔[۳۰]
زیادہ تر مآخذ وچ بنو قینقاع دے مرداں دی تعداد 700 بیان ہوئی لیکن انہاں توں حاصلہ مال غنیمت توں معلوم ہُندا اے کہ ایہ تعداد مبالغہ آمیز اے لیکن احتمال ایہ اے کہ اس سلسلہ وچ کتاب التبیہ والاشراف دے مؤلف دا قول حقیقت توں قریب تر ہوئے گا جس نے ایہ تعداد 400 بتائی اے۔[۳۱]
بنو قینقاع دی خواتین تے بچےآں نوں انہاں نوں بخش دتا گیا لیکن انہاں دے اموال مسلماناں دے ہورہے۔ واقدی دی روایت[۳۲] جو اس نے ربیع بن سبرہ توں نقل کيتی اے، توں معلوم ہُندا اے کہ بنو قینقاع اپنے بعض اونٹھ وی خواتین تے بچےآں لے جانے دے لئے، نال لے گئے سن ۔ بنو قینقاع نوں تن دن دی مہلت دتی گئی کہ مدینہ توں نکل کر چلے جان تے عبادہ بن صامت انہاں نوں شہر توں کڈ باہر کرنے دی ذمہ داری سونپ دتی گئی سی۔
بنو قینقاع دے حلیفاں دا کردار
[سودھو]اس جنگ وچ بنی قینقاع دے عرب حلیفاں دا کردار لائق توجہ اے۔ عبادہ بن صامت تے عبداللہ بن ابی بن سلول خزرج دے اصل راہنما سن ۔ عبادہ سچے مسلمان سن تے بنو قینقاع دی پیمان شکنی دیکھ کر انھاں نے انہاں دی حمایت ترک کردی تے رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی خدمت وچ حاضر ہوکر بنو قینقاع دے نال اپنے حلف توں بیزاری دا اعلان کیتا۔[۳۳] عبداللّہ بن اُبیّ، منافقین دا سرغنہ سی تے اس قضيئے وچ اس دا کردار دوہرا سی ؛ اک طرف توں اوہ اسی نے بظاہر بنو قینقاع نوں قلعہ بند ہونے تے سرکشی کرنے اُتے اکسایا سی تے دوسری طرف توں اس نے انہاں توں جاملنے توں انکار کیتا۔[۳۴] انہاں دے قید کيتے جانے دے بعد عبداللہ بن ابی نے رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم توں درخواست کيتی کہ اس دے حلیفاں دی جان بخشی کراں تے اپنی اس درخواست اُتے اس قدر اصرار کیتا رسول اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم نے اس اُتے وی تے یہودیاں اُتے وی لعنت بھیجی تے انہاں دی جلاوطنی دا حکم جاری فرمایا۔
مال غنیمت
[سودھو]پیغمبر خداؐ نے غنائم نوں اپنے اصحاب دے درمیان تقسیم کیتا تے پہلی بار مال غنیمت وچوں خمس اٹھایا۔[۳۵] ہور مال غنیمت وچوں "صَفْوُ الغنائم" دے طور اُتے تن کماناں، دو زرہاں، تن تلواراں تے تن نیزاں نوں منتخب کیتا تے محمد بن مسلمہ تے سعد بن معاذ نوں دو زرہیاں عطا کيتیاں ۔[۳۶]
ہور ویکھو
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ ۱.۰ ۱.۱ http://military.hawarey.org/military_english.htm
- ↑ Watt (1956), pg. 209-10
- ↑ سیرتِ مصطفی،مؤلف عبد المصطفیٰ اعظمی،صفحہ 245،ناشرمکتبۃ المدینہ باب المد ینہ کراچی
- ↑ Encyclopaedia Judaica, Jerusalem, Under the word: “Qaynuqa”.
- ↑ Watt, Muhammad at Medina, p 192-193۔
- ↑ طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج3، ص1361۔
- ↑ جواد علی، المفصل فی التاریخ العرب قبل الاسلام، ج4، ص39۔
- ↑ حسن خالد، مجتمع المدینہ قبل الہجرة وبعدہا، ص39۔
- ↑ بلعمی، تاریخ نامہ طبری، ج1، ص151۔
- ↑ Encyclopaedia Judaica, Jerusalem, Ditto ۔
- ↑ بلعمی، تاریخ نامہ طبری، ج1، ص151۔
- ↑ ابن اسحاق، سیرت رسول اللّہ، ج2، ص 561۔
- ↑ ابن ہشام، سیرة النبی، ج2، ص632۔
- ↑ واقدی، المغازی، ج1، ص127۔
- ↑ ابن اسحاق، سیرت رسول اللّہ، ج2، ص 561؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج2، ص29۔
- ↑ Watt, Muhammad at Medina, p 181 ۔
- ↑ واقدی، المغازی، ج1، ص127؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج2، ص28ـ29؛ مسعودی، التنبیہ و الاشراف، ص206۔
- ↑ ابن شبّہ نمیری، تاریخ المدینة المنورة، ج1، ص136ـ137؛ طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج3، ص1362۔
- ↑ ابن اسحاق، سیرت رسول اللّہ، ج3، ص1363۔
- ↑ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج2، ص139
- ↑ سمہودی، وفاء الوفا باخبار دارالمصطفیٰ، ج1، ص278۔
- ↑ بلعمی، تاریخ نامہ طبری، ج1، ص152۔
- ↑ واقدی، المغازی، ج3، ص 806۔
- ↑ Encyclopaedia Judaica, Jerusalem, Ditto۔
- ↑ J. Horovitz, under the name: "Abd Allah bin Salam"۔
- ↑ Watt, Muhammad at Medina, p 210 ۔
- ↑ طبری، تاریخ الرسل والملوک، ج3، ص1362۔
- ↑ واقدی، المغازی، ج3، ص130۔
- ↑ واقدی، المغازی، ج2، ص33۔
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج2، ص30۔
- ↑ مسعودی، التنبیہ والاشراف، ص206۔
- ↑ واقدی، المغازی، ج2، ص130۔
- ↑ ابن اسحاق، سیرت رسول اللّہ، ج2، ص563۔
- ↑ واقدی، المغازی، ج1، ص129۔
- ↑ طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج3، ص1362؛ مسعودی، التنبیہ والاشراف، ص207۔
- ↑ واقدی، المغازی، ج1، ص129۔
مآخذ
[سودھو]- ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت، 1399ـ1402 ہجری قمری/ 1979ـ1982 عیسوی۔
- ابن اسحاق، سیرت رسول اللّہ، ترجمة رفیع الدین اسحاق محمد بن ہمدانی، چاپ اصغر مہدوی، تہران، 1361 ہجری شمسی۔
- ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، 1405 ہجری قمری /1985 عیسوی۔
- ابن شبہ نمیری، تاریخ المدینة المنورة، چاپ فہیم محمد شلتوت، بیروت، 1410 ہجری قمری.
- ابن ہشام، سیرة النبی، چاپ محمد محیی الدین عبدالحمید، مصر، بیتا.
- بلعمی، محمد بن محمد، تاریخ نامہ طبری، چاپ محمد روشن، تہران، 1366 ہجری شمسی۔
- حسن خالد، مجتمع المدینہ قبل الہجرة وبعدہا، بیروت، بیتا.
- سمہودی، علی بن عبداللہ، وفاء الوفا باخبار دارالمصطفیٰ، بیروت، 1401 ہجری قمری /1981 عیسوی۔
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الرسل و الملوک، چاپ دخویہ، بیجا، 1982ـ 1985 عیسوی۔
- جواد علی، المفصل فی التاریخ العرب قبل الاسلام، بغداد، بیتا.
- مسعودی، علی بن حسین، التنبیہ والاشراف، چاپ عبداللہ اسماعیل صاوی، قاہرہ، 1357 ہجری قمری /1938 عیسوی۔
- واقدی، محمد بن عمر، کتاب المغازی، ترجمہ محمود مہدوی دامغانی، تہران، 1369 ہجری شمسی۔
انگلش مآخذ
[سودھو]- EI 1 , s.v. "K ¤ ainuk ¤ a ¦ Ü " (by A. J . Wensinck).
- EI 2 , s.v. " ـ Abd Allah bin Salam" (by J. Horovitz).
- Encyclopaedia Judaica , Jerusalem 1978-1982.
- s.v. "Qaynuqa ¦ Ü " (by Eli Davis).
- W. M. Watt, Muhammad at Medina , Oxford 1968.
باہرلے جوڑ
[سودھو]- مضمون دا ماخذ: دانشنامہ جہان اسلام
پچھلا غزوہ: بدر کبری |
رسول اللہؐ دے غزوات غزوہ بنی قینقاع |
اگلا غزوہ: سویق |
|
|