مصحف امام علی
حیات
علمی ورثہ
فضائل
اصحاب |
مصحف علی یا مصحف امام علی قرآن دا سب توں پہلا نسخہ سی جو کتابی شکل وچ تدوین ہويا سی جسنوں پیغمبر اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی رحلت دے بعد امام علی نے تیار کيتا سی۔ ایہ مصحف اس وقت موجود نئيں لیکن بعض احادیث توں معلوم ہُندا اے کہ ایہ نسخہ خود امام علی نے اپنے دست مبارک توں اسنوں مرتب کيتا سی تے اسنوں سورتاں دی ترتیب نزول دے مطابق جمع کيتا سی۔
بعض احادیث دے مطابق آیتاں دی شأن نزول ہور ناسخ و منسوخ آیات اس مصحف دے حاشیے وچ موجود سن۔ شیعاں دے مطابق "مصحف امام علی" میراث دی شکل وچ ائمہ معصومین دے پاس موجود سن تے اس وقت بارہويں امام دے پاس موجود اے۔
جمعآوری
[سودھو]رسول اللہ دی قطعی نص تے تصدیق دی بنا اُتے امام علی تمام لوکاں توں زیادہ قرآن مجید توں آشنا سن ۔ پیامبر (ص) دی رحلت دے بعد حضرت علی (ع) نے چھ ماہ دی قلیل مدت وچ قرآن مجید دی ترتیبی نزول دے مطابق جمع آوری دا کم انجام دے دتا سی۔ آپ نے اسنوں اک اونٹھ اُتے لاد کر لوکاں دے سامنے پیش کيتا۔ [۱]
احادیث دے راویاں نے صراحت دے نال اس دے متعلق گل کيتی اے یا حضرت علی دے ہتھوں قرآن دی جمع آوی دے موضوع نوں بیان کيتا اے:[۲]
- سلیم بن قیس ہلالی (متوفا 76 ھ) نے اپنی کتاب وچ اس مصحف امام علی(ع) دی موجودگی بیان کيتی تے اس دی خصوصیات دی طرف اشارہ کيتا اے۔ اس نے اس خبر نوں چند اصحاب پیغمبر(ص) تے امام علی(ع) دے نزدیکی ساتھیاں جداں ابوذر غفاری (متوفا 32 ھ)، سلمان فارسی (متوفا 34 ھ) تے ابن عباس (متوفا 68 ھ) توں نقل کيتا اے۔
- ابن عباس وی انہاں راویاں وچوں اے جس نے مستقل طور اس دے متعلق بیان کيتا اے۔
شہرستانی دا بیان
[سودھو]تفسیر شہرستانی (متوفا 548 ھ) وچ مذکور اے:
- حضرت علی (ع) قرآن دی جمع آوری دے بعد اپنے غلام قنبر دی مدد توں بزرگ اصحاب دے پاس لائے۔ اوہ اس مجموعے نوں بہت مشکل توں لیائے کہندے نيں کہ اوہ اک اونٹھ دے بار دے اندازے دے مطابق سی۔ حضرت (ع) نے انہاں توں کہیا: ایہ کتاب الله اے جس طرح توں رسول اللہ اُتے نازل ہوئی سی۔ ميں نے اسنوں دو جلداں وچ اکٹھا کيتا اے۔ لیکن اصحاب نے کہیا تسيں اسنوں لے جاؤ سانوں اس دی ضرورت نئيں اے۔ حضرت (ع) نے جواب وچ ارشاد فرمایا آئندہ تسيں اسنوں ہر گز نئيں دیکھ پاؤ گے۔ میری ذمہ داری سی کہ جدوں اسنوں جمع کر لاں تاں توانوں اس توں آگاہ کراں فیر اس آیت دی تلاوت کردے ہوئے گھر پرت آئے:[۳]
- یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَـٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًاترجمہ: پروردگارا! میری قوم نے اس قرآن نوں چھڈ دتا اے۔
جنہاں لوکاں نے مصحف امام علی (ع) نوں چھڈ دتا سی شہرستانی انہاں توں سوالیہ لہجے وچ مخاطب ہُندے ہوئے کہندا اے:
- کس طرح انہاں نے علی بن ابی طالب دے جمع کيتے ہوئے قرآن دا مطالبہ نئيں کیتا؟ کيہ زید بن ثابت اس توں بہتر لکھ سکدا سی؟ آیا سعید بن عاص اس توں بہتر ادیب تے عرب دے فنون و قواعد توں آشنا تر سی؟ کیہ اوہ پیغمبر خدا توں زیادہ نزدیکتر سن یا علی نزدیکتر سن ؟ ہاں! انہاں سب نے علی (ع) دے کم نوں چھڈ دتا تے اس دے مصحف نوں اک طرف رکھ دتا تے اسنوں فراموش کر دتا حالانکہ علی جدوں رسول دے دفن، کفن تے نماز توں فارغ ہوئے تاں انہاں نے قسم کھادی کہ میں جدوں تک قرآن نوں اکٹھا نہ کر لاں نماز جمعہ دے علاوہ کسی کم دے لئی اپنی عبا کندھےآں اُتے نئيں ڈالاں گا۔ اس وچ کوئی شک و شبہ نئيں کہ انہاں نوں ایہ ذمہ داری سونپی گئی سی کہ جس طرح قرآن نازل ہويا ايسے طرح کسی کم و کاست تے تحریف و تبدیلی دے بغیر جمع کرن۔ رسول اللہ ہمیشہ انہاں نوں آیات تے سورتاں دے اصل تھانواں توں آگاہ کردے تے تقدم و تاخر انہاں دے سامنے بیان کردے سن [۴]
ابن ندیم دا بیان
[سودھو]ابن ندیم اپنی کتاب الفہرست وچ کہندا اے:
- رسول اکرم صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم دی رحلت دے بعد امام علی تن دن تک اپنے گھر وچ رہے تے قرآن دی جمع آوری وچ مشغول رہے۔ ایہ سب توں پہلا قرآن سی جسنوں اکٹھا کيتا گیا سی۔ ایہ جعفر دے خاندان دے پاس سی؛ ميں نے اسنوں اپنے زمانے وچ ابو یعلی حمزه حسنی دے پاس دیکھیا جو علی بن ابی طالب دے ہتھ توں لکھیا ہويا سی تے اس دے کچھ صفحات ضائع ہوئے چکے سن ۔ طول تریخ وچ خاندانِ حسن اسنوں ارث دے طور اُتے اک دوسرے توں لیندے رہے۔ اس مصحف دی آیات تے سورتاں دی ترتیب ایہ اے …[۵]
اس وقت ساڈے پاس ابن ندیم دی الفہرست دے نسخے وچ سورتاں دی ترتیب مکمل طور اُتے موجود نئيں اے۔ اس تبدیلی دا سبب واضح نئيں اے۔[۶]
مصحف دے اجزا
[سودھو]تاریخ یعقوبی[۷] وچ آیا اے کہ امام علی دا جمع کردہ قرآن درج ذیل ست اجزا اُتے مشتمل سی:
جزو اول: بقرہ، سورہ یوسف، عنکبوت، روم، لقمان، حم سجده، ذاریات، هل اتی علی الانسان، الم تنزیل سجده، نازعات، اذا الشمس کورت، اذا السماء انفطرت، اذا السماء انشقت، سبح اسم ربک الاعلیٰ و لم یکن، ایہ بقرہ دا جزء اے کہ 886 آیت تے 15 سورہ اے۔
جزو دوم: آل عمران، ہود، حج، حجر، احزاب، دخان، رحمان، حاقہ، سال سائل، عبس، و الشمس و ضحاہا، انا انزلناه، اذا زلزلت، ویل لکل ہمزة لمزة، ا لم تر و لایلاف۔ ایہ جزء آل عمران اے کہ 886 آیات تے 16 واں سورہ اے۔
جزو سوم: نساء، نحل، مؤمنون، یس، حم عسق، واقعہ، تبارک الملک، یا ایہا المدثر، ا رایت، تبت، قل هو الله احد، عصر، قارعہ، و السماء ذات البروج، و التین و الزیتون و طس نمل، ایہ نساء دا جزء اے کہ 886 آیات تے 16 واں سورہ اے۔
جزو چہارم: مائده، یونس، مریم، طسم شاعر، زخرف، حجرات، ق و القران المجید، اقتربت الساعہ، ممتحنہ، و السماء و الطارق، لا اقسم بہذا البلد، الم نشرح لک، عادیات، انا اعطیناک الکوثر و قل یا ایہا الکافرون، ایہ مائده دا جزء اے کہ 886 آیتاں تے 15 واں سورہ اے۔
جزو پنجم: انعام، سبحان، اقترب، فرقان، موسی و فرعون[۸]، حم مؤمن، مجادلہ، حشر، جمعہ، منافقون، ن و القلم، انا ارسلنا نوحا، قل اوحی الی و المرسلات و الضحی و الہاکم، ایہ انعام دا جزء اے کہ 886 آیتاں تے 16 سورہ اے۔
جزو ششم: اعراف، ابراہیم، کہف، نور، ص، زمر، شریعت،[۹] الذین کفروا، حدید، مزمل، لا اقسم بیوم القیامہ، عم یتساءلون، غاشیہ، فجر، و اللیل اذا یغشی و اذا جاء نصر اللہ، ایہ اعراف دا جزء اے کہ جس دی 886 آیتاں تے 16 واں سورہ اے۔
جزو ہفتم: انفال، براءه، طہ، ملائکہ، صافات، احقاف، فتح، طور، نجم، صف، تغابن، طلاق، مطففین تے معوذتین یعنی فلق تے ناس، انفال دا جزو اے 886 آیتاں تے 15 واں سورہ اے۔[۱۰]
تریخ قرآن دا مصنف اپنی تحقیقات وچ کہندا اے: یعقوبی مصحف امام علی دی سورتاں دی ترتیب دے متعلق لکھدا اے: مصحف علی دی سورتاں دی جو ترتیب (ست اجزا وچ بیان کرنا) یعقوبی نے بیان کيتی اے ایہ عجیب تے منفرد اے۔ تمام مؤرخین تے راویاں نے مصحف امام علی ترتیب دے بارے وچ کہیا اے کہ اس دی ترتیب شان نزول دے مطابق سی تے اس مصحف وچ قرآن دے بوہت سارے ابہامات دی توضیح سی۔ جے یعقوبی دی گل نوں قبول کر ليا جائے تاں تمام مؤرخین تے راویاں دے بیان کيتی کوئی حیثیت نئيں رہندی اے۔[۱۱]
خصوصیات
[سودھو]اکثر روایات بیان کردیاں نيں کہ مصحف امام علی قرآن دے نازل ہونے دی ترتیب دے مطابق اکٹھا کيتا گیا مثلاً پہلے سوره اقرأ فیر المدثر فیر اسکے بعد نون و القلم تے فیر مزمل … آخر تک۔ اس وچ کیہ کچھ ذکر یا گیا صرف متن قرآن سی یا شأن نزول تے ناسخ و منسوخ نوں وی شامل سی، اس دے متعلق مختلف اقوال مذکور نيں۔[۱۲]
امام باقر(ع) نے فرمایا:
- جو شخص وی ایہ کہے کہ ميں نے قرآن نوں ايسے طرح جمع کيتا اے جسطرح اوہ نازل ہويا اے، اس نے جھوٹھ کہیا اے۔ قرآن نوں صرف حضرت علی ترتیب نزولی دے مطابق جمع کيتا سی۔[۱۳]
شہرستانی نے اپنی تفسیر وچ کہیا اے کہ امام علی دا قرآن متن تے حاشیے اُتے مشتمل سی[۱۴] شیخ مفید تے ہور محققاں دے نزدیکاس دتی ہور خصوصیات وچوں ایہ اے کہ اس وچ آیات دی تاویل مذکور سن۔[۱۵] ہور ایہ کہ ناسخ و منسوخ وچوں منسوخ ناسخ اُتے مقدم سن۔[۱۶] ہور کہیا گیا اے کہ اس دے حاشیے وچ منافقان دے اسما ورگی مبہم چیزاں نوں ذکر کيتا گیا سی۔ ایہی وجہ سی کہ اسنوں قبول نئيں کيتا گیا تے امام علی نے مصحف عثمان دی تائید کردے ہوئے اسنوں ہمیشہ دے لئی مخفی کر دتا۔[۱۷]
احادیث منابع توں ظاہر ہُندا اے کہ اوہ مصحف مسلسل ارث دے طور اُتے آئمہ طاہرین دے پاس موجود رہیا تے ہن حضرت ولی عصر (عج) دے پاس موجود اے۔[۱۸]
مجموعی طور اُتے اس مصحف دی درج ذیل خصوصیات سن:
- متن قرآن دے علاوہ تفسیر و تاویل اُتے مشتمل سی۔
- حضرت امام علی دے ہتھ دا لکھیا ہويا سی۔
- اس دی جمع آوری بدیع، ابتکاری تے ایسی انفرادی سی کہ اس دی مانند کسی نے اسنوں اسطرح محفوظ تے جمع نئيں کيتا سی تے نزول دی شرائط دے لحاظ توں ایہ اک بے نظیر کم سی۔[۱۹]
متعلقہ صفحات
[سودھو]حوالے
[سودھو]- ↑ سید محمد حسین طباطبائی، قرآن در اسلام، ص ۱۱۳۔ سجستانی، کتاب المصاحف، ص ۱٦؛ سیوطی، الاتقان، ج ۱، ص ۱٦۱.
- ↑ ایازی، مصحف امام علی (ع)، ص167.
- ↑ شہرستانی، مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار، ج۱، ص۵آ؛ ہور ر.ک: تفسیر شہرستانی، تحقیق آذرشب، ج۱، ص۱۲۰، بہ حوالۂ خرمشاہی، قرآن پژاوہی (۲)، ص ۴٦۸
- ↑ ایازی، مصحف امام علی (ع)، ص۱٧۲-۱٧۳، بہ حوالہ شہرستانی، مفاتیح الاسرار و مصابیح الانوار، ج۱، ص۱۲۰؛ ہور ر.ک: شہرستانی، مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار، ج۱، ص۵آ.
- ↑ ابن الندیم، الفہرست، ص۳۰.
- ↑ رامیار، تریخ قرآن، ص ۳٦۸.
- ↑ تریخ یعقوبی، ج ۲، صص ۱۵-۱٦
- ↑ سخاوی توں سیوطی دی نقل دے مطابق سورہ طہ جمال القراء، سورہ کلیم هم کہندے نيں(سیوطی، الاتقان، ج۱، ص۵٦) و اینجا مراد سورہ قصص است (به نقل یعقوبی، تریخ یعقوبی (ترجمه)، ج۲، ص۱٦، پاورقی ۱).
- ↑ نسخه بدل: جاثیہ. کرمانی دی العجائب توں سیوطی دی نقل دے مطابق سورہ جاثیہ نوں سورہ شریعت تے سورہ دہر وی کہندے نيں (سیوطی، اتقان، ج۱، ص۵٦، بہ نقل یعقوبی، تریخ یعقوبی (ترجمہ)، ج۲، ص۱٦، تعلیقہ۲).
- ↑ یہ تمام 109 سورے نيں تے 5 سورے نسخے وچ نئيں نيں۔ ر.ک: مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار شہرستانی، بحوالہ یعقوبی، تریخ یعقوبی (ترجمہ)، ج۲، ص۱٦، تعلیقہ ۴.
- ↑ رامیار، تریخ قرآن، ص ۳٧۰-۳٧۱.
- ↑ رامیار، تریخ قرآن، ص ۳٧۰-۳٧۱.
- ↑ بحار، ۸۸:۹۲؛ وافی ۲: ب۱۳۰/٧۲، بحوالۂ رامیار، تریخ قرآن، ص ۳٧۱.
- ↑ شہرستانی، مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار، ج۱، ص15؛ ہور ر.ک: تفسیر شہرستانی، تحقیق آذرشب، ج۱، ص۱۲۰، بہ نقل خرمشاہی، قرآن پژاوہی (۲)، ص ۴٦۸.
- ↑ اوائل المقالات، ص۹۴، بحوالۂ خرمشاہی، قرآن پژاوہی (۲)، ص ۴٦۹-۴٦۸.
- ↑ زنجانی، تریخ قرآن، ص۵۴، بحوالۂ خرمشاہی، قرآن پژاوہی (۲)، ص ۴٦۹.
- ↑ خرمشاہی، قرآنپژاوہی (۲)، ص ۴٦۹.
- ↑ حقائق ہامہ، ص۱٦۰، بحوالۂ نقل خرمشاہی، قرآنپژاوہی (۲)، ص ۴٦۹.
- ↑ ایازی، مصحف امام علی(ع)، ص۱٧٧-۱٧۸.
مآخذ
[سودھو]- ابن ندیم، لسٹ ابن الندیم، تحقیق: رضا تجدد، بی جا، بی توں (سافٹ وئر مکتبہ اہل البیت (ع) نسخہ دوم).
- السجستانی، عبد الله بن سلیمان، کتاب المصاحف، بیروت: دار الکتب العلمیہ، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵ء.
- ایازی، سید محمد علی، مصحف امام علی (ع)، در دانشنامہ امام علی (ع)، ج12، زیر نظر علی اکبر رشاد، تہران: مرکز نشر آثار پژوہشگاه فرہنگ و اندیشہ اسلامی، 1380.
- طباطبائی، سید محمد حسین، قرآن در اسلام، مصحح: محمد باقر بہبودی، تہران: دار الکتب الاسلامیہ، ۱۳٧٦ش.
- شہرستانی، محمد بن عبد الکریم، مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار، با مقدمہ عبد الحسین حائری، طہران: مرکز انتشارات نسخ خطی، ۱۴۰۹ق/۱۳٦۸ش.
- سیوطی، جلال الدین، الاتقان فی علوم القرآن، تحقیق: سعید المندوب، لبنان: دار الفکر، ۱۴۱٦ق/۱۹۹٦ء.
- خرمشاہی، بہاء الدین، قرآن پژاوہی، تہران: علمی فرہنگی، ۱۳۸۹.
- رامیار، محمود، تریخ قرآن، تہران: امیر کبیر، ۱۳٦۹.
- یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب (ابن واضح یعقوبی)، تریخ یعقوبی، ج۲، ترجمہ محمد ابراہیم آیندی، تہران: علمی و فرہنگی، ۱۳٧۸.
|
|