پروفیسر ڈاکٹر عادل صدیقی ہوراں دا اصل ناں محمد شبیر صدیقی سی۔اوہناں 5دسمبر1954ء نوں اپنے پنڈ بُرہان پور پسرورضلع سیالکوٹ وچ جنم لیا۔ ڈاکٹر صاحب نے اک لمے عرصے تک درس و تدریس دے نال نال زبان تے ادب دی سیوا کیتی۔ اردو تے پنجابی دے شاعر،محقق، نقاد تے پنجابی دے مہان استاد سن۔اوہناں نے تحقیق تے تنقید دیاں دو کتاباں تے سولھاں شعری مجوعے پاکستانی ادب نوں دان کیتے۔ اوہناں بچیاں لئی وی لخیا تے غزل دے نال نال نظم نال پیار کرن والیاں نوں مان جوگ شیواں وی پیش کیتیاں۔ نعت دے حوالے نال "بھاگاں والے اکھر"اک اُچ کوٹی کتاب اے جنھوں نعتیہ ادب وچ مان جوگ تھاں دتی جاندی اے۔ ایہ کتاب پنجابی نعتیہ ادب دے نال نال غزل وچ نعت دا انملا میل پتھر وی اے۔ نثری حوالے نال پی۔ایچ۔ ڈی دے مقالے توں وکھ "ادب اثاثہ" وی ڈاکٹر صاحب موصوف دی تحقیقی تے تنقیدی بصیرت دا منہ بولدا ثبوت اے۔ بال ادب دے حوالے نال جگنو پھُل تے تتلی دا مان تے مرتبہ الیاس گھمن ورگے قلمکار وی من چکے نیں۔اوہناں دے کم وچ بڑی رنگا رنگی اے۔ڈاکٹر صاحب موصوف بارے الیاس گھمن،حفیظ تائب، پروفیسر محمد یونس احقر، عارف عبدالمتین،پروفیسر ڈاکٹر ناہید شاہد،ڈاکٹر نوید شہزاد،ڈاکٹر حفیظ احمد،ڈاکٹر احسان اللہ طاہر،ڈاکٹر محمد اجمل نیازی،زاہدہ صدیقی، خالد فرہاد دھاریوال تے راقم ورگے لوکاں نے وی لیکھ لکھے.
