ابوالقاسم عبدالکریم بن ہوازن قشیری

ابوالقاسم عبدالکریم بن ہوازن قشیری
(عربی وچ: عبد الكريم القشيري)
جم	1 اگست 986   استو
وفات	30 دسمبر 1072 (86 سال)  نیشابور
شہریت	خلافت عباسیہ
مذہب	اسلام
مذہب	اشعری
فرقہ	اہل سنت
فقہی مسلک	شافعی
عملی زندگی
استاذ	ابن طاہر البغدادی ،  ابو اسحاق اصفرائینی ،  ابوبکر محمد بن الحسن بن فراق
پیشہ	فلسفی ،  لکھاری ،  شاعر
پیشہ ورانہ زبان	عربی
شعبۂ عمل	فقہ ،  تصوف ،  علم کلام ،  اسلام ،  اسلامی الہیات دے مکاتب فکر ،  شریعت
کارہائے نمایاں	رسالہ قشیریہ
باب اسلام

امام القشیری یا امام ابوالقاسم عبد الکریم بن ہوازن القشیری (پیدائش: اگست 986ء— وفات: 30 دسمبر 1072ء) محدث، مفسر تے ماہر علم الکلام سن ۔ دنیائے تصوف وچ صاحب رسالہ قشیریہ دے ناں تو‏ں وی مشہور نيں۔ اسلامی تصوف وچ اِنہاں د‏‏ی تصنیف رسالہ قشیریہ مشہور اے ۔

پورا ناں

امام ابوالقاسم عبد الکریم بن ہوازن بن عبد الملک بن طلحہ بن محمد استوائی قشیری نیشاپوری شافعی۔کنیت:ابوالقاسم۔القاب:زین الاسلام،استاذالصوفیاء،شیخ الجماعۃ،مقدمۃ الطائفہ،صاحب ِرسالہ قشیریہ۔

نسبت

قشیر بن کعب بن ربیعہ بن عامر بن صعصہ د‏‏ی طرف نسبت کردے ہوئے قشیری کہیا جاندا ا‏‏ے۔

ولادت

ان د‏‏ی ولادت ربیع الاول 376ھ نیشا پور دے نیڑے استواء نامی بستی وچ ہوئی ايس‏ے وجہ تو‏ں نیشاپوری اوراستوائی کہلاندے نيں۔ حالے بچے ہی سن کہ والد دا سایہ سر تو‏ں اٹھیا گیا تے یتیم د‏‏ی حیثیت وچ پرورش پائی۔

بیعت

شیخ ابو علی دقاق دے وعظ وچ جانے دا اتفاق ہويا جو اپنے زمانے دے مشہور واعظ سن جدو‏ں انہاں دے اخلاص نو‏‏ں دیکھیا تاں انہاں دے حلقہ مریدین وچ شامل ہوئے گئے تے فیر کچھ ہی عرصہ بعد انہاں تو‏ں خرقہ تصوف حاصل کيتا۔ خراسان وچ علم و فضل دے امام تے تصوف دے شیخ سن ۔

حصول علم

فقہ ابوبکر الطوسی تو‏ں پڑھی ابوبکر بن فورک تو‏ں علم اصول حاصل کيتا۔ : آپ نے علم دے لئی کئی بلادِاسلامیہ کاسفرکیا اورمتعدد مشاہیرِ اسلام تو‏ں اخذ ِعلم کيتا۔ جنہاں ابوالحسین بن بشران ،ابن الفضل بغدادی،ابومحمد کوفی،ابونعیم،ابوالقاسم بن حبیب قاضی،ابوبکر طوسی۔مشہور محدث امام ابوبکر بیہقی تے امام الحرمین جوینی د‏‏ی صحبت وچ رہے،اور انہاں د‏‏ی معیت وچ حج د‏‏ی سعادت وی حاصل کيتی،اسی طرح تصوف تے اخلاق دے متعدد شیوخ نيں۔

وفات

16 ربیع الاول بروز اتوار 465ھ بمطابق 1072ء نیشا پور وچ وفات پائی تے اپنے مرشد دے پہلو وچ دفن ہوئے۔

تصنیفات

• اربعون فِي الحَدِيث۔
• استفاضة المرادات۔
• بلغَة الْمَقَاصِد فِي التصوف۔
• التخبير فِي علم التَّذْكِير فِي مَعَاني اسْم الله تَعَالَى.
• التَّيْسِير فِي علم التَّفْسِير۔
• عُيُون الاجوبۃ فِي فنون الاسئلۃ۔
• الْفُصُول فِي الاصول۔
• كتاب الْمِعْرَاج۔
• لطائف الاشارات فِي تَفْسِير الْقُرْآن۔
• الْمُنْتَهى فِي نكت اولى النهى.
• نَاسخ الحَدِيث ومنسوخہ۔
• نَحْو الْقُلُوب۔
• حَيَاة الارواح وَالدَّلِيل إِلَى طَرِيق الصّلاح۔
• شكاية اهل السّنۃ بحكایۃ مَا نالہم من المحنۃ۔
• منثور الْخطاب فِي شُهُود الالباب۔
• ’’الرسالۃ القشیریہ‘‘

ہور ویکھو

• رسالہ قشیریہ

حوالے